حامیه‌ی ۱۰ ساله، قربانی جدید خشونت در بادغیس
در ولایت دور‌افتاده‌ی بادغیس، حامیه، دختر ۱۰ ساله‌ای که به تازگی به ازدواج جوان ۱۷ ساله درآورده شده بود، توسط شوهرش کشته شده است.
این رویداد در روستای گنبد کلوره‌ی ولسوالی قادس این ولایت اتفاق افتاده است.
منابع محلی در بادغیس می‌گویند که حامیه، چندی پیش در همین ولسوالی به «بد» داده شده بود.
«بد دادن» در نقاطی از افغانستان هنگامی به وقع می‌پیوندد که عضو یک خانواده، عضو خانواده‌ی دیگری را قتل کند یا مرتکب جرم بزرگ دیگری شده باشد.
به این منظور، برای جلوگیری از انتقام‌جویی، خانواده‌ی متهم دختر خود را به عقد نکاح یکی از اعضای خانواده‌ی مقتول درمی‌آورند.
بد دادن دختران در نقاط مختلفی از بادغیس همچنان جریان دارد.
حامیه تنها ۱۰ سال سن داشت که از سوی خانواده‌اش به ازدواج با پسر ۱۷ ساله‌ای به نام شراف‌الدین درآمد.
سرپرست ولسوالی قادس ولایت بادغیس با بیان این خبر می‌گوید: «این دختر توسط خانواده‌ی شوهرش خفه شده است.»
محمد‌ابراهیم گرفتار، سرپرست ولسوالی قادس ولایت بادغیس گفت: «این رویداد در روستای گنبد کلوره‌ی این ولسوالی به وقوع پیوسته است.»
وی افزود که از ازدواج این دختر با شراف‌الدین تنها دو ماه می‌گذرد.
به گفته‌ی سرپرست ولسوالی قادس ولایت بادغیس، حامیه در این دو ماه همواره مورد خشونت قرار گرفته است.
سرپرست ولسوالی قادس می‌افزاید که این رخداد در ساحه‌ی زیر کنترل طالبان اتفاق افتاده است، با آن‌هم پدر این دختر از مرکز این ولسوالی توسط مأموران پولیس دستگیر شده است.
وی گفت: تلاش‌های آنان به منظور دستگیری سایر عاملین این رخداد نیز جریان دارد.
گفته می‌شود که این دختر زمانی از سوی خانواده‌اش به بد داده شد که نزدیک به یک ماه پیش برادرش همسر ۱۸ساله‌ی خود را با ضرب گلوله کشت.
دسترسی حکومت به شوهر این دختر به دلیل ناامنی و حضور طالبان با محدودیت روبرو است.
در همین حال طالبان با پخش خبرنامه‌ای گفته‌اند که قاتل این دختر را بازداشت کرده‌اند. طالبان همچنان گفته‌اند که خودشان محاکمه‌ی شوهر حامیه را بر‌عهده خواهند گرفت.
در یک ماه گذشته این چهارمین مورد خشونت علیه زنان در ولایت بادغیس می‌باشد.
روستای «گند کلوره» در فاصله‌ی ۲۰ کیلومتری شرق مرکز ولسوالی قادس موقعیت دارد. در این روستا طالبان حضور گسترده دارند.
محرومیت‌های گسترده زنان در بادغیس
بادغیس ولایت گم‌نامی در شمال‌غرب افغانستان است. جایی که بسیاری از زنان جرأت مراجعه به نهادهای حقوقی و دفاع از حقوق خود را ندارند.
دختران زیادی در بادغیس به مکتب نمی‌روند. مهریه‌ی دختران این ولایت سر به فلک کشیده است، بدون این‌که خودشان درصد کوچکی از مهریه‌ی گزاف را به دست بیاورند. در مناطقی از بادغیس مجرد ماندن دختران پس از ۱۰ تا ۱۲ سالگی برای والدینش عیب دانسته می‌شود.
هنوز در بسیاری از مناطق بادغیس بیرون شدن زنان از خانه ننگ بزرگی به شمار می‌آید، حتا اگر این کار به قصد آموزش و پرورش صورت گرفته باشد.
پیش از این مسوولان معارف بادغیس نشست‌هایی را به هدف دعوت دختران به مکاتب با بزرگان قومی در ولسوالی‌های بالامرغاب، جوند، آبکمری و مقر برگزار کردند، اما موفق به قانع ساختن مردان خانواده برای فرستادن دختران‌شان به مکتب نشدند.
بادغیس میزبان کتله‌ی بزرگی از زنان و مردان بی‌سواد است، اما آمار زنان بی‌سواد بادغیس بسیار بالاتر از مردان است. ولایتی که هنوز در آن برخی‌ها دختران خود را در بدل زمین و حتا حیوانات به شوهر می‌دهند.
آمار خشونت بر زنان در بادغیس هر سال بیش از سال پیشتر گزارش می‌شود. لت‌وکوب، تجاوز جنسی، ازدواج اجباری، فرار از منزل و ربودن دختران جوان از عمده‌ترین خشونت‌هایی است که بر علاوه‌ی مسایل ذکر شده در این ولایت فراوان اتفاق می‌افتد. اما به گفته‌ی مسوولان محلی این ولایت، بسیاری از این خشونت‌ها از سوی زورمندان محلی بر زنان صورت می‌گیرد.
این رویدادها به اثبات می‌رساند که تلاش‌ها به خاطر محو خشونت در برابر زنان در بادغیس نیز مانند بسیاری از ولایت‌های دیگر ناکام بوده است.
حلیمه راهپیما، از فعالان مدنی در بادغیس می‌گوید که عامل اصلی بیشتر خشونت‌ها ازدواج‌های اجباری است. به گفته‌ی او در بیشتر مناطق بادغیس حضور دختران زیر ۱۸سال در خانه، ننگ به حساب می‌آید و گزارش‌ها نشان می‌دهند که در بادغیس دختران زیادی در سن ۱۲ تا ۱۴ سالگی با پافشاری خانواده‌های‌شان ازدواج شده‌اند.
آزار و اذیت بانوان در خیابان‌ها و محیط‌های درسی نیز همواره جزو چالش‌های اساسی بانوان در افغانستان است. به گفته‌ی خانم راهپیما این موارد در بعضی اوقات از سوی قشر جوان در بادغیس صورت می‌گیرد. حلیمه راهپیما در مورد عوامل اساسی خشونت بر زنان گفت: «بی‌سوادی و فقر اقتصادی، وجود عقاید و باورهای سنتی و خرافاتی باعث شده تا خشونت در بادغیس ترویج یابد و زن را همچون مال و موجود درجه دوم بشمارند.»
وجود فرهنگ‌های سنتی و بسته در بادغیس همواره سد جدی‌ای در برابر فعالیت اجتماعی و آموزشی زنان است. در اکثر ولسوالی‌های این ولایت، مردان با اعمال خشونت بر زنان فرصت‌های آموزشی را از آن‌ها می‌گیرند.
در بادغیس کمتر اتفاق افتاده است که دختری بتواند با خانواده‌اش در مورد ازدواج با پسری صحبت کند. در بسیاری از موارد دختران زیادی مجبور به فرار از خانه شده‌اند.
