افغانستان را حرف زدن، تباه کرده است
با گذشت وعده‌های بزرگ از صلح و ثبات، هنوز خبری از صلح و ثبات سرتاسری نیست و هر روز اوضاع امنیتی بدتر از روز گذشته می شود و نشست های صلح، بی نتیجه به پایان می رسد. امروز هم در خصوص سفر وزیر خارجه به مسکو، گفته هایی در خصوص تحکیم روابط صورت می گیرد اما انتظار مردم این است که وزیر بر صلح و تاثیرگذاری روسیه تاکید کند. این درحالی است که چین با نشر گزارشی از پیوستن حکمتیار به پروسه صلح استقبال کرده است و از تماسش با طالبان سخن می گوید و اینکه این کشور طالبان را به پیوستن به پروسه صلح تشویق می کند.
به گزارش خبرگزاری رشد؛ جنرال زلمی وردک، کارشناس نظامی در برنامه “راه حل” در خصوص ناکام ماندن تلاش های حکومت برای آوردن صلح گفت: در سرزمینی که براساس مصلحت گرایی، پایه گذاری شده باشد و از بطن مردم کسانی برای حفظ منافع ملی نیامده باشند، نمی توان توقع داشت که اشخاص کار را به شایستگی انجام دهند یا آن را به اهلش بسپارند.
به نقل از شبکه اطلاع رسانی افغانستان، جنرال وردک می گوید: به نام انقلاب در سال ۵۷، یک عده که خود را روشنفکر و دموکرات می خواندند برای پایه گذاری دموکراسی کار کردند و همه به سلسله چپ گرایی کشیده شدند و تماما چپ گرا ها را به قدرت آورند، در دوان مجاهدین، بخاطر قدرت، کابل به ویرانه تبدیل شد، در دوران طالب، طالبان چیزی از خشونت برای کشور کم نگذاشت، در زمانی که آقای کرزی به کشور تشریف آورند، کوشش کردند تا حلقه بله قربان گویی در کنار خود داشته باشند و در سال ۲۰۱۴ دو تن به مدد آقای کری، جایگزین رای و آرمان مردم شدند و همان سلسله ادامه یافت و براساس همان روند اگر افراد چاپلوس، غلام باشند و یا زر و زور داشته باشند در قدرت سهم و احترام می گیرند.
این کارشناس نظامی، درباره ناکار بودن کسانی که به قدرت می رسند اظهار می کند: پول های هنگفتی که بعد از جنگ جهانی به اروپا داده نشد به افغانستان سرازیر شد اما امروز می بینیم که از نگاه اقتصادی، ورشکست و از لحاظ امنیتی ۷۵ درصد خاک کشور در آتش می سوزد و از زبان، قوم، مذهب گرفته تا سیاست و مافیا بر بالای هم تاخت و تاز داریم و هیچ کس نیست که بگوید کارم اشتباه بوده و مفکوره نفر مقابلم درست بوده است.
وی می افزاید: برای هیچ کدام از جنگ هایی که انجام دادیم، تحلیل و دلیل درستی وجود ندارد، مجاهدین سال ها در کابل راکت انداختند و مدعی بودند برای نجات کشور کار کردند، با روس ها جنگ کردیم و بیش از دو میلیون شهید و پنج میلیون فراری دادیم اما تحلیل درستی از جنگ و دلایلش نداریم و امروز با روسیه چه می کنیم!
جنرال وردک می گوید: باید عالمانی که تفسیر قرآن را می فهمند، اول تفاسیر را سر خود تطبیق کنند و بعد تفسیر را نشر بدهند، روی کار بیایند. به عالمانی ضرورت داریم که روشن کنند، دین اسلام، دین محبت، صفا و صداقت است و انسان را به انسانیت می رساند درحالیکه امروز یک نفر را نمی توان نشان داد که انسانیت در او باشد و به جای آن دروغ، چور و تجاوز در همه هست. واقعیت این است که تا ملت بیدار نشود، راه نجاتی برای مملکت نیست.
این کارشناس نظامی، درخصوص تلاش های رهبران کشور در داخل و خارج از کشور برای آوردن صلح و ثبات و از جمله سفر رییس اجرایی به هلمند و ملاقات و صحبت با نظامیان و مردم بیان می کند: اگر اراده آوردن صلح وجود می داشت، سرزمینی که پنج هزار تاریخ را به پیشانی خود می زند، امروز به این وضع نمی بود، اینها همه حرف و بازی است که افغانستان را به تباهی رسانده است.
جنرال نظامی می افزاید: وقتی رهبران راس کشور بگویند که جنگ بر ما تحمیل شده است، باید به آنها گفت که وقتی که ضعیف و بی اراده باشید، هر چیز برشما تحمیل می شود. افغانستان را حرف زدن صرف، تباه کرده است.
وی، درخصوص سفر رییس اجرایی به هلمند و بازدید از این ولایت اظهار می کند: خانه داکتر عبدلله آباد که به هلمند رفت اما کسانی که پیش داکتر آمدند همه بله گوی افراد قدرتمند بودند، همه می گفتند که خیر و خیریت است. دکان دارهایی که آقای رییس اجرایی با آنها ملاقات کرد، دکان دارهای مارجه و کسانی که در خطر مخالفین مسلح اند، نبوده اند.
این کارشناس نظامی می گوید: سفر رییس اجرایی یک قدم نیک است که با مردم خود دید و بازدید می کنند اما آن چیزی که باید در اصول اجرا می شد، اجرا نشده است. وی باید به مناطق جنگی و خط اول جنگ و ولسوالی هایی که در محاصره بودند، می رفت و از نزدیک جنگ را می دیدند اما اینجا هر کس برای نام کشیدن کار می کند و کسی به قصه مردم غریب و بیچاره نمی رود. کسانیکه در زیر برف نورستان و بدخشان کشته می شوند خیلی زود فراموش می شوند و کسی به فکر مردم مسکین نیست.
جنرال وردک می گوید: اگر بزرگان از اول یک حلقه سالم را دور خود جمع می کردند و برای کشور کار می کردند، این همه شکایت و صدا از هر سویی بلند نمی شد، متاسفانه هر کس دور خودش یک کمپاین راه انداخته است و همین الان می گویند که عطا از عبدالله پول دوران کمپاینش را می خواهد. همه تشنه قدرت هستند و فقط به دنبال این هستند که نامشان گرفته تا دلشان خوش شود.
وی، درخصوص حذف نام حکمتیار از لیست سیاه سازمان ملل روشن می کند که در این قضیه نظریات گوناگونی وجود دارد. بعضی می گویند که این بازی خود خارجی ها است که در سال ۲۰۰۳ نام حکمتیار را وارد لیست و در سال ۲۰۱۶ آن را از لیست خارج کنند یا اینکه آقای زردادی که باید ۲۱ سال در زندان لندن می ماند، بعد از ۱۶ سال ناگهانی به کابل می آیند و در کنار رییس جمهور در ارگ می باشند.
این کارشناس نظامی می گوید: وزیر صاحبان هریک در فیس بوک با افتخار عکسشان را با آقای زردادی منتشر می کنند و خوشحالند که با وی قرار ملاقات دارند درحالیکه جنایات این شخص بر همه روشن است.
جنرال وردک می افزاید: حکمتیار یک آدم بزرگ است و من به ایشان می گویم که در ۴۰ سال آتش جنگی که می سوخت، عزتت را در داخل و خارج دیده ای و خدا کند که امروز بخاطر عزت و حرمت و آرامش افغانستان آمده باشی که در غیر اینصورت اگر برای هر پلان دیگری قصد آمدن کرده ای، بهتر است از هر راهی که می آیی، برگردی!
