افغانستانبرگزیده های سایتتحلیل

برخیز عبدالرحمان که امیر می آید!

برخیز عبدالرحمان که در افغانستان دوران ستایش جانی و دولتمردان آن در پی کاخ و تخت پادشاهی برای امیرراکت پران هستند، برخیز که دوران خونخواران است و قربانی کردن میلیون ها بیگناه

جنبشی که پس از امضای توافقنامه صلح حکومت با حزب اسلامی در میان رهبران حکومتی و مقامات به وجود آمد و هر از چند گاهی به افتخار و شعف وصف نشدنی از تلاش ها برای برقرار آسایش اعضای این حزب و خانواده های آنان، تب و تاب برای تمویل مالی و رقابت بر سر میزبانی حکمتیار منتشر می شود.

حال اگر چنین اشتیاق و برنامه ریزی، خرج مدیریت جنگ و فساد می شد، افغانستان دیگر نه با چالش افراط گرایی مواجه بود و نه ناامنی و تبدیل می شد به کشور گل و بلبل.

گلاب منگل خبر از اقامت گلبدین حکمتیار را در ولایت ننگرهار داده و همانگونه که از چنین شخصیتی انتظار می رود به طور قطع تمامی امکانات آسایش را برای “امیر” فراهم خواهد کرد.

والی ننگرهار خبر داده است که ریاست سرحداد این ولایت برای پذیرایی رهبر حزب اسلامی در نظر گرفته شده و افزود: “حکمتیار صاحب در ننگرهار زندگی می کند و پس از حذف از لیست سیاه به کابل تشریف می برد”.

در همین حال مشاور رییس جمهور و رییس کمیسیون تطبیق موافقتنامه بین حکومت و حزب اسلامی از مکان های مختلفی گفته که برای حکمتیار در نظر گرفته که انتخاب نهایی به تصمیم این حزب بستگی دارد.

و همچنین با تاکید بر ادامه فعالیت های سیاسی و زندگی اجتماعی حکمتیار خبر از تلاش برای رهایی تعدادی از زندانیان حزب اسلامی داده است.

با تمامی شوقی که مقاماتی چون غنی، اتمر، منگل، خپلواک و … از حضور گلبدین حکمتیار و پیروانش دارند باید باری دیگر به چنین مسوولانی یادآور شویم در طی جنگ های که مسبب آن حکتیار بوده: هزارن هزار تن از مردم بی گناه کشته، میلیون ها تن آواره، شهرها ویران و زمینه برای طالبان فراهم شد و تا چندی قبل این حزب در افغانستان پای ثابت ناآرامی بوده است.

اکنون که برای منفورترین جانی افغانستان در پی کاخ و مقر پادشاهی می گردند، کدام یک از قربانیان جنگ حزب اسلامی از امکانات کشور برخوردار است؟ کدام یک از کودکان و زنانی که در خشم حکمتیار بی پناه و بی سرپرست شده اند در امنیت هستند؟ کدام یک از جنایت های این حزب برای عدالت به دادگاه رفته است؟ اگر جنایتکار چون حکمتیار را امیر خطاب می کنند پس چه کسی کودکان را قتل عام کردند و کشور را ویران کرد؟

بر کدام جنایت حکمتیار فخر می فروشند که بی تابانه در پی آسایش وی هستند و ولایت ها را برای پذیرایی از جنایت کار و جانی آماده می کنند؟ مگر از وحشت مردمی که همچنان از وحشت دوران تاریک جنگ های داخلی رها نشده اند، خبر ندارند؟

اگر توانایی برقراری امنیت ولایت ها برای حضور رهبر و اعضای حزب اسلامی را دارند پس چرا ناتوان از ایجاد سرپناه های گرم برای هزاران بی جا شده از جنگ است و مردم در زیر بارش باران و برف در گرسنگی به سر می برند.

قانون و عدالت در افغانستان سال هاست در زیر چکمه های رهبران این کشور له شده است و اگر هر جنگی که خانه ها را می سوزاند و مردم را به کام مرگ می برد نه از جانب پاکستان، طالبان، داعش و غرب بلکه از سوی دولتمردانی است که مقام و ثروت را برای جانی و قاتل می داند و فرش قرمز استقبال از حکمتیار را بر روی خون و استخوان های بی گناهان فرش کرده است.

در مقابل چنین مقاماتی که بر تخت دفاع از مردم تکیه زده و از منافع کشور برای پرکردن جیب های خود و جانیان استفاده می کند و باید گفت: افرادی چون گلاب منگل و خپلواک روی طالبان را سفید کردند!

اگر عبدالرحمان را خون خوار تاریخ می دانند باید از خواب برخیزد زیرا در افغانستان دوران قدرت مقامات دوستدار جنایت کار است و زمان ستایش جانی! و در این میان میلیون ها مردم بی گناهی است که هر روز در جنگ و آوارگی به سر می برند.

برچسب ها
نرخ اسعار خارجی نرخ اسعار خارجی در بدل پول افغانی
دکمه بازگشت به بالا
بستن