تجار ملی، طعمه دسیسه های مهندسی شده 

عبدالغفار داوی مردیست که با نام و نشان شخصی و خانوادهء فرهنگی‌اش آشنا هستید، در خانواده مشروطه خواه و تجارت پیشه با نان حلال و نام نیک بزرگ شد. اهل قلم بلند و قدم های راستین و استوار برای خدمت به جامعه آسیب دیده خود شد، برای جامعه روشنفکر و اهل قلم معلوم دار است که داوی در طول عمر خود نه اهل پول شویی و نه اهل کلاه‌ برداری بوده است.
داوی در روزگار مردان امروزی جامعه افغانستان به آنچه همانندهای او خلاف توقعات جامعه انجام میدهند دست نزده است، با وصف داشتن پول و دارایی حلال هیچگاه در امور سیاسی کشور بطور مستقیم خواهان کرسی نشده است و از دارایی خود سوی استفاده نکرده است، اما بد بختانه به جرم اختلاس به زندان انداخته شده است .
سوال مطرح میشود که چرا اختلاس گران دولتی محاکمه نمیشوند و چرا پس از محاکمه رها میشوند و بیشتر از گذشته دست به اختلاس و خلاف کاری میزنند؟ عدالت، قضاوت و زندان در مورد آنها کجاست؟
تفاوت در این است که چطور یک تاجر مستقل در محکمه دولتی محاکمه شده و در گروه اختلاس‌گران دولتی قرار گرفته است در حالیکه ناقضین حقوق بشر و مجرمین جنگی آزاد زندگی میکنند، اختلاس گران مشهور در ارگ بسر میبرند، وابستگان رییس جمهور قبلی در قضیه کابل بانک هنوز آزاد اند و تنها در حق این مرد، همه قانون و محکمه میشناسند و بدون درک واقعیت داوی را به زندان می اندازند.
افغانستان سرزمینی است که آنچه در جای دیگر دیدن و شنیدنش ممکن نباشد در اینجا ممکن است.
قضیه عبدالغفار داوی مبین این واقعیت عینی جامعه ما است که قانون بالای اشخاصی تطبیق میگردد که بیشتر از همه صادق باشند و بیشتر از همه به خیر و فلاح جامعه تلاش کنند.
اصل داستان رفتن آقای داوی به زندان از اینجا شروع میشود که مافیای اقتصادی برای دور ساختن داوی از گرفتن قرار داد های تیل دسیسه ساختند داوی پس از اتهام بر علیه خودش به جای کلان‌کاری و ندیده گرفتن حکم دادستانی یا فرستادن یکی از دستیارانش به محکمه، خودش برای پرکردن اظهاریه به سارنوالی رفته، توسط سارنوال همان جا بازداشت شده است، ازینکه بدون حکم محکمه ممکن نیست فردی دستگیر شود قابل مکث و دقت است. آقای داوی یکی از بازرگانان بزرگ افغانستان است دوشنبه ۲۳ حوت ۱۳۹۵از سوی ماموران مرکز عدلی و قضایی مبارزه با فساد اداری بازداشت شد.
گفته می شود که آقای داوی پس از بازداشت به زندان پلچرخی منتقل شده است و هنوز در وضعیت مبهم و نامعلوم بسر میبرد. ازین قضایا در این لجن زار زیاد دیده ایم اما مانند این قضیه کمتر دیده میشود که در حق یک فرد ملی با این بی رحمی برخورد گردد.
چرا خاموشی در برابر نا برابری های جامعه، چرا دادخواهی برای احقاق حقوق هموطن خود نمی‌کنیم؟ هموطن امروز داوی فردا من و پس فردا بی گناه دیگری را در بازی های مهندسی شده شامل میسازند برای این مرد داد خواهی کنید و با صدای عدالت خواهانه خود به همچو نا بسامانی ها نه بگویید. همه ما عدالت میخواهیم تا سیستم قضایی کشور از چنگال مافیا رهایی یابد.
نویسنده
منیژه رامزی استاد دانشگاه