جنگ دو سخنگو روی میراث مادی طالبان
حالا پس از آنکه گزارشهای از بهوجود آمدن اختلافات عمیق در ردههای بالای رهبریِ تیم مذاکره کنندگان طالب در قطر به بیرون درز کرد در تازه ترین مورد منابع تایید میکنند که هتل شرایتون در دوحه تبدیل به میدان رقابتهای جدی میان داکتر نعیم وردک و ملا ذبیح الله مجاهد شده است.
سادهترین تعریفیکه از سخنگو در ادربیات سیاسی داریم این است که: سخنگو کسی است که اطلاعات کامل از رویدادهای مرتبط با دولت یا رهبرخود دارد. با گفتمان ، سیاستها و ادبیاتِ دولتی و رهبری خویش، آشناست و این اختیار را دارد که به نیابت از او حرف بزند.
حالا پس از آنکه گزارشهای از بهوجود آمدن اختلافات عمیق در ردههای بالای رهبریِ تیم مذاکره کنندگان طالب در قطر به بیرون درز کرد در تازه ترین مورد منابع تایید میکنند که هتل شرایتون در دوحه تبدیل به میدان رقابتهای جدی میان داکتر نعیم وردک و ملا ذبیح الله مجاهد شده است.
دو دستهگی میان وردک و مجاهد در واقع پرده از عمق اختلافات در سطوح رهبری طالبان بر میدارد چنانچه؛ روتین و متعارف است که سخنگویان یک جریان در واقع زبانِ رسایِ شخصِ اول و رهبری آنجریان است و آنچه میگویند در واقع حرفِ رهبر شان را به جهان مخابره میکنند.
داکتر محمدنعیم وردک و ذبیح الله مجاهد علیرغم اختلافات شخصی که با هم دارند در حقیقت گرایش نا همگون به دسته جات فعال در درون رهبری طالبان نیز دارند.
وردک براساس یک سناریوی حسابشده برای دور زدن مجاهد یک شبه پاراچوتی وارد دفتر سیاسی طالبان در قطر شد و مجاهدی که سال ها جنگ رسانهای گروه طالبان رهبری میکرد از ردهی زد و بندهای کلان سیاسی خارج کرد.
مجاهد که طی سالیان متمادی برایش یک آدرسی قوی در داخل و خارج تعریف کرده به وردک تمکین نکرد و در واقع به دنبال سبوتاژ وردک با مصاحبه کردن با رسانه های داخلی و خارجی برخلاف خط مشی وردک شروع کرد.
چنانچه وردک غیرمستقیم از تبانی رهبری طالبان با امریکاییها و براساس توافقنامهی قطر به دنبال ساختن یک دولت عبوری در افغانستان خبر داد ولی مجاهد صراحتن تشکیل دولت عبوری را رد و نوعیت نظام امارتی را خط سرخ طالبان معرفی کرد.
با بازشدن شکاف میان هیئت مذاکره کننده طالبان تنور اختلافات وردک و مجاهد شعله ور شد و هتل شرایتون در واقع میدان نبرد دو غول رسانه ای گروه طالبان با دو ادبیات متناقض پیام دودستهگی را در میان طالبان فریاد کردند.