باید از حلق مصالحه گران گرفت و نگذاشت که دیگر خون بریزد

 

خبرگزاری رشد- من اگر به جای ان هموطنم باشم که کودک و عزیز و عضو خانواده خود را به انتحاری طالب هر روز از دست میدهد، از حلق هر که نام مصالحه با این گروه را بگیرد، میگیرم تا پای دار میکشانمش و میخواهم که یک عضو خانواده خود را مثل من بگذارد در انتحار تکه تکه شود، بعد ببینم چطور کلمه “برادر ناراضی” یا مصالحه به اسانی از حلقوم اش می براید!
من اگر به جای ان هموطنم باشم که تنها نان اور خانواده اش را از دست داده است و تمام زندگی اش فروپاشیده و مجبور است یا کودک اش گدایی کند یا دخترش را در سن کوچک بخاطر یک لقمه نان به مردی به زنی بدهد یا خودش دست به گدایی دراز کند، من اگر به جای ان هموطنم باشم که فرزندی را با نان چای بزرگ کرد و به اردوی ملی سپرد و او را شقه شقه با یونیفورم نظامی خون پر اش پس گرفت و هیچ ابی هم از اب تکان نخورد، تا زمانیکه نفس از تنم خارج شود، با پای برهنه در کابل در سرک سرک ان میدویدم و فریاد عدالت خواهی ام تنها با مرگ خاموش میشد یا در انتقام.

من از صبر این مردم با استقامت در تعجب ام!!!…من از معصومیت این مردم در تعجبم!!!..من از همدردی این مردم که نه نانی برای خوردن دارند، نه اقتصادی شگوفا، نه امنیت، نه حفاظت و هر سردمدار و مقتدری هم برابر یک تار مو به انها فکر نمی کند و فقط به فکر کرسی و مقام خودست….ولی هنوز دم بر نمی اورند، هنوز در صف می ایستند و به یکدیگر از رگ های خشک شده از فرط فقر و اضطراب روانی، خون میدهند!!…هنوز یکدیگر را کفن میکنند و شانه های تکیده خود را تکیه گاهی میسازند برای هق هق گریه یکدیگر!!..هنوز خاک بر سر می ریزند و زجه میشکند و چند روز بعد خاموش میشوند در گوشه یی مصروف مردن تدریجی به زخم های خود!!……و هنوز به این سیاستمداران اعتماد میکنند و در صف به قیمت جان و زندگی خود می ایستند و رای میدهند و انها را میبخشند و به انها فرصت میدهند تا حداقل یک هزارم کاری را بنفع این ملت انجام بدهند!!…..

به یاد شعر معینی کرمانشاهی افتادم…عجب صبری خدا دارد اگر من جای او بودم….ولی من میگویم عجب صبری مردم افغانستان دارند اگر من جای انها میبودم…اگر در حمله انتحاری جسد پسرم را به من میداند…تمام زندگی خود را وقف گرفتن انتقام از تک تک انهایی میکردم که کودک مرا مفت و اسان به دست مرگ سپردند….ولی این مردم با عطوفت و معصوم هنوز تحمل میکنند و هنوز این مقتدرین با انها جفا….عجب صبری مردم افغانستان دارند، همان بهتر که انها جای خود باشند و ما جای خود، چون هیچ انسان عادی تا این حد تحمل کرده نمی تواند!!….معصوم و بی گناه و بیچاره…مردم سرزمین من!!……

از برگه ی لینا روزبه حیدری