داستان همچنان ادامه دارد…

در پی حمله هوایی جنگنده های هندی به آسمان پاکستان و کشتن بیش از ۲۰۰ شبه نظامی در داخل مرز های این کشور این بار پاکستان در مقابل به سوی دو جنگنده دیگر هوایی این کشور شلیک کرده که در نتیجه هردو هواپیما سقوط کرده و در نتیجه آن دو خلبان کشته شده و دو خلبان دیگر اسیر شدند.

رسانه های پاکستانی به نقل از منابع نظامی افزودند لاشه یک هواپیما در خاک پاکستان سقوط کرده و لاشه جنگنده هندی دیگر در منطقه کشمیر تحت کنترول هند سقوط کرده است. خبرگزاری های پاکستانی که این حمله را غافلگیرانه می‌خوانند ادامه میدهند که خلبانان جنگنده دیگر هندوستان که در خاک پاکستان سقوط کرده دستگیر شده اند و خلبانان هواپیمای سقوط کرده در داخل مرزهای هند کشته شدند.

با توجه به آنچه جریان دارد به نظر میرسد که این داستان دامن دراز دارد و بعد از سال ۱۹۷۱ این اولین باری است که این کشورها از مرزهای یک دیگر گذشته اند. اما آنچه در این میان مورد توجه است دست به کار شدن سریع پاکستان است. اینکه این کشور نتوانست صبر کند تا با گفتگو این موضوع حل شود. این که چرا در این مورد به دنبال صلح نبود. این که چرا پاکستان باید منتقم یک دسته تروریستی باشد. اینکه چرا کشته شدن تعدادی افراد در یک خط مرزی برای پاکستان اینقدر ارزش دارد که حتی کار نخست وزیر این کشور را به شفاخانه میرساند. در حالیکه هر روزه این کشور با همکاری گروهک های تروریستی و هر روز با برنامه‌ای جدید به مردم کشورهای همسایه صدمه میزند و هر بار تعداد زیادی را از بین میبرد و صدمات مالی و جانی به جا میگذارد. اما همین کشور در مقابل تلاش هند برای از بین بردن تروریستان فقط بخاطر ورود به خطوط مرزی این کشور در مقابل دست به کار میشود.

پس چطور می‌تواند از افغانستان انتظار داشته باشد که در مقابل کشته شدن بیش از ۴۵ هزار جوان خود سکوت کند. و در کمال بی‌اعتنایی از کنار تمام اتهامات میگذرد و حتی به خود اجازه تهدید افغانستان را میدهد. این کشور که حتی در مورد تروریستان اسکان یافته در آن به دیگر کشورهای حق دخالت نمیدهد. البته نمی‌توان از این موضوع ساده گذشت که گرگ برای آدمی گرگ است اما برای گرگ مادر این همان اولاد نازپرورده است که می‌آموزد به امر مادر به کجا و چگونه حمله کند و وحشیانه خون سایر موجودات را بریزد.

پاکستانی که در سایر موارد افغانستان به وضاحت مداخله میکند، این بار حتی حاضر نشد در رابطه به حرکت هند با کسی مشورت کند و حتی به اشارات آمریکا و اروپا نیز برای اعاده حقوق هندوستان توجه نکرد. حال آنکه به خود اجازه میدهد در کمال بی‌باکی خود وارد سرحدات مرزی سایر همسایه ها شود و بمب و اسلحه و خون به این کشورها هدیه کند.

کشته و اسیر شدن خلبانان هندی حادثه ای دلخراش است. این افراد که درخبرها اشاره شده بعضا از طبقه بانوان این سرزمین نیز در آن اشتراک دارند به ندای مرهمی برای زخم دل مردم خود به پاک سازی تروریستان دست برداشتند و بیشک این حرکت هند بسیاری چیزها را همانند چهره مکدر پاکستان در مقابله با مسائل نمایان میسازد.