درخواست خبرنگاران افغانستانی در ایران از پارلمان اروپا: سفارت افغانستان در ایران به طالبان سپرده شده، ما را از چنگال عوامل طالبان نجات دهید
جمعی از خبرنگاران افغانستانی گیرمانده در ایران از پارلمان اروپا خواستند آنها را از تهدیداتی که پس از واگذاری سفارت و کنسولگری های افغانستان در ایران به طالبان، خبرنگاران افغانستانی را تهدید می کند نجات دهد.
خبرنگاران افغانستانی گیرمانده در ایران در مکتوب ارسالی خود به پارلمان اروپا که نسخه ایی از آن به خبرگزاری رشد رسیده تاکید کردند خبرنگاران به دلیل تهدیدات امنیتی و انتقام از سوی طالبان از افغانستان به ایران گریختند اما با واگذاری سفارت افغانستان در تهران و کنسولگری های افغانستان در دیگر ولایات این کشور به طالبان، تهدیدات امنیتی علیه خبرنگاران افغانستانی گیرماند در ایران نیز افزایش یافته است.
در بخشی از مکتوب آمده است:”هم اکنون هزاران نفر در ایران هستند که با طالبان ارتباط مستقیم دارند.”
در مکتوب این خبرنگاران تاکید شده ویزاهای خبرنگاران افغانستانی که با سقوط حکومت پیشین از ترس انتقام طالبان به ایران گریختند اکنون به اتمام رسیده، براساس قوانین دولت ایران دیگر تمدید نمی شود و زندگی غیرقانونی در ایران نیز جریمه مالی سنگین، زندان و در نهایت دیپورت به افغانستان را به همراه دارد.
آنها افزودند:”دستگیری توسط پلیس ایران و دیپورت به افغانستان به معنای رفتن به کام مرگ است!”
متن دقیق مکتوب به صورت زیر است:
درود به مقام محترم پارلمان اروپا!
این پیام از سوی خبرنگاران افغانستانی گیرمانده در ایران، به آدرس شما نوشته شده است. امید که رهبری و همهی اعضای پارلمان اروپا، تا دریافت این پیام صحتمند و سلامت باشند.
اجازه دهید برای شما از وضعیت خود در ایران و خطرها و نگرانیهایی که ما را تهدید میکنند، بنویسیم. پیشاپیش از تمام تلاشهای تان برای ما و کمک به هموطنان ما، صمیمانه سپاسگذاری میکنیم.
شما دقیق در جریان مسألهی افغانستان قرار داشتهاید و میدانید پس از سقوط کشور به دست طالبان، بنیادهای زندگی و امید از هم پاشید. آزادی بیان از بین رفت، دهها رسانه از فعالیت بازماندند و خبرنگاران مورد شکنجه و لتوکوب قرار گرفتند. زندانهای طالبان پر شدند از انسانهای بیگناه و هزاران انسان از کشور فرار کردند.
ما جمعی از خبرنگاران پس از سقوط کشور به دست طالبان، به خاطر فعالیتهای رسانهای و فرهنگی مجبور شدیم کشور را ترک کنیم. در افغانستان جایی برای ما باقی نمانده بود که بتوانیم به راحتی نفس بکشیم.
اینک، نزدیک به دو سال شدهاست در ایران هستیم. وضعیت در اینجا هم به شدت رو به بدترشدن نهادهاست و روز به روز بر مشکلهای خبرنگاران افزوده میشود؛
ما همانطوری که افغانستان را به دلیل تهدیدهای امنیتی و خطرهای جدی از سوی طالبان، ترک کردیم، اینک در ایران نیز در امان نیستیم. پس از آن که سفارت افغانستان در تهران و قونسولگریهای افغانستان در ولایتهای ایران، به طالبان سپرده شد، میزان خطرهایی که متوجه ما بود افزایش یافتهاست. هزاران نفر در ایران هستند که با طالبان به طور مستقیم در ارتباط اند.
مشکل دیگری که از آن رنج میبریم و نگران هستیم، مسألهی اقامت و تمدیدنشدن ویزا است. زندگی در ایران، به طور غیرقانونی جریمهی نقدی دارد و از آنجایی که حکومت ایران همهروزه دهها مهاجر افغانستانی را بازداشت و اخراج میکند، ما به شدت نگران هستیم که توسط پولیس ایران، از این کشور اخراج و به افغانستان فرستاده شویم. بازگشت به افغانستان، به معنای رفتن به کام مرگ است.
گرسنگی و بیکاری بحران دیگریست که با آن دست به گریبان هستیم. نهادهای حامی خبرنگاران به درخواستهای ما پاسخ مثبت ندادهاند. اجازهی کارکردن در ایران را نداریم و حکومت ایران به کارفرماهای ایرانی دستور دادهاست مهاجران افغانستانی را به حیث کارگر استخدام نکنند. کسی که از این دستور سرپیچی کند، از سوی حکومت جریمهی نقدی خواهد. مغازه های مهاجران افغانستانی توسط دولت ایران پلمب شده است. مهاجران در ایران با ده ها مشکل جدی مواجه شده اند. دکانهای مهاجران افغانستانی توسط دولت ایران پلمب شدهاست. مهاجران در ایران با دهها مشکل جدی مواجه شدهاند.
مسکن و سرپناه از مشکلهای دیگریست ما با آن روبهرو هستیم. از آنجایی که ارزش پول ایران، نسبت به سال گذشته دو برابر پایین آمدهاست، هزینهی گرو و کرایهی خانه، دو برابر افزایش یافتهاست. ما که نانی برای خوردن نداریم، نمیتوانیم خانه بگیریم.
ما در لیست فدراسیون جهانی خبرنگاران (IFJ) و سندیکای ملی خبرنگاران فرانسه (SNJ) هستیم و این دو نهاد برای هر کدام از ما، پس از سقوط افغانستان به دست طالبان، گواهینامهای صادر کردند که نشان میدهد ما در افغانستان در معرض خطر هستیم. ما به اعتبار این تصدیقنامهها و با هماهنگی (SNJ) به ایران آمدیم و به سفارت فرانسه در تهران درخواست ویزا دادیم. سفارت برای برخی وعدهی ملاقات دادهاست؛ اما هنوز از ویزا خبری نیست و بسیاریهای ما هر بامداد که از خواب بیدار میشویم تا شب منتظر وعدهی ملاقات مینشینیم.
بنا، ما از شما صمیمانه درخواست میکنیم که ما را از این وضعیت نجات دهید. شما میتوانید با وزارتها و ادارههای مربوط در کشورهای عضو اتحادیهی اروپا ارتباط برقرار کنید تا درخواست پناهندگی ما را بپذیرند و برای ما ویزا بدهند. ما شک نداریم که شما برای نجات ما تلاش میکنید؛ اما باید صادقانه بگوییم که فشار روانی ناشی از این انتظاریها، نگرانیها، گرسنگی و ناامنی، ما را به زانو درآوردهاست. این وضعیت بد و غیرانسانی که تجربه میکنیم، حق ما نیست. ما برای زندگی انسانی در افغانستان مبارزه کردهایم و انتخاب ما آزادی، برابری، صلح، امنیت، عدالت اجتماعی و انسانیت بود.
ما منتظر پاسخ شما هستیم!
باعرض ارادت خبرنگاران افغانستانی گیرمانده در ایران