رسانه‌های زرد منبر سیاه طالبان ـ چرا رسانه‌ها به ساز طالبان می‌رقصند؟
بنابراین، اگر رسانه‌ای پای‌بند در کار حرفه‌ای خود پای‌بند اصول و معیارهای مشخصی نباشد، بالقوه می‌تواند افکار عامه را در خصوص یک مسئله گمراه کند و این امر پیامدهای منفی زیادی برای یک جامعه به همراه دارد.
خبرگزاری رشد ـ کابل: ما به این موضوع اشراف داریم و میدانیم که رسانه‌های آزاد بایستی بی‌طرف باشند. اصل بی‌طرفی رسانه‌ها از جمله ارزش‌های اساسی کار رسانه‌ای است؛ ارزش‌هایی که حاصل تجربه‌ها و آزمون و خطای هزاران روزنامه‌نگار و رسانه حرفه‌ای در جهان در طی ده‌ها سال است. از جمله دلایل ضرورت پای‌بندی رسانه‌ها به این ارزش‌ها یکی این است که رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران نقش اصلی را در شکل‌دهی به افکار عامه درباره یک رویداد یا وضعیت دارند.
بنابراین، اگر رسانه‌ای پای‌بند در کار حرفه‌ای خود پای‌بند اصول و معیارهای مشخصی نباشد، بالقوه می‌تواند افکار عامه را در خصوص یک مسئله گمراه کند و این امر پیامدهای منفی زیادی برای یک جامعه به همراه دارد.
با ظهور رسانه‌های قارچی، در کشور و بالاگرفتن اصول زردنگاری به‌جای استندردهای اساسیِ روزنامه نگاری در کار رسانه، وضعیت در کشور طوری شد که رسانه‌های زردنگار که برای شکارِ مخاطب دست به‌هرگونه فیک‌پراکنی و جوسازی می زنند بیشتر میدان کار بیابند.
از طرف دیگر نبود یک نهاد ناظر بی‌طرف به کار رسانه‌ها آنقدر دست رسانه‌های زرد را باز کرد که که منافع کلان ملی، زیر رگبار کار زرد چنین رسانه‌ها رنگ باخت.
چنان‌چه در شرایط حاضر، اکثر رسانه‌های فعال در کشور، جای پرداختن به منافع علیای ملی افغانستان خواسته نا خواسته از علیه منافع ملی داخلی و خارجی کشور سنگر گرفته اند و آب به آسیاب منافغ دشمنان افغانستان می‌ریزند.
بزرگ‌نمایی از گروه طالبان فعلن جزو نشرات اساسی اغلب رسانه‌ها است. و استدیوهای این رسانه‌ها در واقع اطاقِ لابی تبلیغاتِ طالبان محسوب می‌شود.
رسانه‌های افغانستانی؛ اگرهم‌سویی و هم‌نظری در پیوند با منافغ علیای کشور ندارند، حداقل منافع دشمنان افغانستان را تابلو نسازند.
فضایی بازی‌که برای کار رسانه‌ای در افغانستان به وجود آمده است ، مدیون و مرهون بیست سال پیکار و مبارزه نفس‌گیر با آرمان‌های ضدرسانه‌ای گروه طالبان است.
رسانه‌ها به این موضوع اشراف دارند که میدان دادن به طالبان به معنای شلیک تیرخلاص به مغز کار رسانه‌ای در افغانستان است.
خلیلزاد جزو فیگورهای است که در نقش تسهیل‌گر و بازرایاب تبلیغاتی و رسانه‌ای گروه طالبان و مشروعیت بخشی به این گروه به منطقه و جهان از کدر رهبری طالبان بزرگ‌نمایی می‌کند. بایستی خلیلزاد تحریم رسانه‌ای شود.
رسانه‌ها یکی از قربانیان اصلی دو دهه جنگ طالبان علیه جمهوریت و منافع کلان جمهوری در کشور است وآنتن کج کردن این رسانه‌ها به سوی گروه طالبان به معنای لگدمال‌کردن خون ده‌ها شهید کار رسانه‌ای در کشور است.
فعلن منافع کلان مردم افغانستان و ارزش‌های حقوق بشری و آرمان‌های جمهوری، به ویژه آزادی بیان بسته به روی پرده آوردن ماهیت و حقیقت گروه طالبان است که متاسفانه اکثر رسانه‌ها به این مهم توجه نداردند و خود تریبون رجزخوانی های این گروه شده اند.
نیروهای امنیتی کشور که روزانه دردفاع از آزادی بیان در کشور شهید می‌دهند و با جان شان از ارزش‌های دموکراتیک پاس‌داری می‌کنند سزاور حمایت رسانه‌ها هستند نه گروه طالبانی که پای‌بند هیچ موازین اخلاقی و ارزش‌های دینی و آرمان‌های جمهوری نیستند.
تا دیرنه شده است رسانه‌های زردنگار دست از انحراف افکار عمومی برداشته و حقایق عینی اتفاقات وحوادث را حول محور منافع کلان کشور که همانا جمهوریت است مانور دهند و الا روزگار سیاه کار رسانه‌ای چندان دور نخواهد بود.
