روز سرباز و لزوم قدردانی از جان نثاری‌های آنان

خبرگزاری رش – کابل: مطالعات امنیتی از مباحث ویژه و دارای اهمیت تئوریک در دنیای کنونی است، نظم جهانی و استقرار دنیای عاری از خشونت و افراط گرایی از مباحث عمده مطالعات امنیتی است که تئوری پردازان و اطاق­های فکر نخبگان نظامی را به خود معطوف داشته است، استقرار نظم جهانی و ثبات آن در چارچوب قوانین و معاهدات بین المللی بر علاوه سائر ابعاد، بخش عمده و با اهمیت اش که ثقل توجه عموم را به خود جذب کرده است در بازوان توانمند نیروهای نظامی گره خورده است، وقتی که حرف از نظام به میان می­آید، این نکته در ذهن نقش می­بندد که یعنی کشور با تمام ساز و برگ و ساختار آن به عنوان نظام قلمداد می­شود، در واقع چنین تبادر ذهنی به دور از واقعیت نیست، نظام یعنی ساختار سیاسی حاکم در کشور، و نظامی یعنی حامی و بازوان توانمند محافظ این ساختار.

نیروهای نظامی به عنوان ضمانت اجرای قوانین و حافظ تمامیت ارضی، وجهه و وزنه برابری با کل ساختار و موجودیت یک نظام را دارا می‌باشد، طوری که تشکیل دولت، در نبود نیروی نظامی به مثابه بدن بدون دست و پا می­ماند؛ بنا بر این نیروهای دفاعی و امنیتی به عنوان حافظ ثبات و اقتدار کشور دارای اهمیت و ارزشی است که در شرایط کنونی حیثیت نظام وابسته به نیروهای نظامی می‌باشد، با درک این مهم، کشور ما یکی از کشورهایی است که در معرض آسیب پذیری بیشترین تروریستان و افراط گرایان قرار دارد، بنا بر بعضی آمارها در حال حاضر بالغ بر یازده گروه تند رو تروریستی در کشور به فعالیت­های تخریبی مصروف اند که در نوع خودش به جرأت می­توان گفت، یکی از کشورهایی هستیم که به لحاظ تهدیدات تند روانه و تروریستی، در صدر کشورهای مبارزه با تروریزم قرار داریم که هیچ کشوری تا این حد و مرز در برابر این تهدیدات ایستاده­گی نکرده اند.

کشور ما به لحاظ اهمیت ژئوپولیتیکی در منطقه و جهان، همیشه در معرض آسیب پذیری گروه­های تند رو قرار داشته و دارد؛ لذا به مردم افغانستان و جامعه جهانی واضح و آشکار است که نیروهای دفاعی و امنیتی ما، صادقانه با جان نثاری­های بی بدیل شان، در برابر تروریزم بین المللی سینه سپر کرده و با شهامت و رشادت منطقه و جهان را از شر این هیولاهای خون آشام در امان نگهداشته است، همه می­دانیم که تروریزم و افراط گرایی، یک پدیده بین المللی است که منحصر به کشور خاص نمی­شود، آنان با یک هدف و ایدئولوژی مشترک از کشورهای مختلف در برابر نظم جهانی میجنگند و خواهان آن هستند تا ایدئولوژی خود را در جهان حاکم بسازند؛ به همین دلیل، افغانستان به عنوان کشوری دارای اهمیت استراتژیک برای فعالیت این گروه­ها، از اولویت برخوردار است؛ لذا نیروهای دفاعی و امنیتی افغان، نه تنها که جهت حفظ نظام و استحکام ثبات در برابر این گروه­ها می­رزمند؛ بلکه تأمین امنیت منطقه و جهان نیز از بازوان توانمند نیروهای امنیتی و دفاعی افغان در حال تحقق است.

به صراحت می­توان گفت که موارد یاد شده، فرضیه نه؛ بلکه نتیجه است. تحقیقات مختلف پیرامون تداوم نظم جهانی و استقرار قواعد حقوق بین الملل ثابت ساخته است که رفع بحران­های بین المللی و حاکمیت حقوق بشر در سراسر جهان، نیازمند کشورهای مقتدر و پا بند به مقررات جهان­شمول است که به معاهدات و میثاق­های بین المللی پیوسته و به آن احترام گذاشته و رعایت کنند؛ اما تندروان و افراط گرایان، نظم تعریف شده­ی خود را دارند که در صورت دست یافتن به جغرافیای مستقل، با خیال آسوده فعالیت­های تخریبی شان در برابر جهان کنونی را افزایش خواهند داد، لذا بسیاری از کشورهای منطقه و جهان به این نتیجه رسیده اند که اگر این گروه­ها توسط نیروهای امنیتی افغانستان سرکوب نگردند، این احتمال به یقین خواهد رسید که ثبات و امنیت منطقوی و جهانی به خطر می­افتد. دست کم اگر گروه­های تروریستی در کوتاه مدت، نتوانند عامل بی ثباتی گردند، در طولانی مدت قطعا می­توانند بر بخش­هایی از منطقه و جهان تسلط یابند و باعث هرج و مرج و نا امنی گردند، از آنجایی که منافع کشورهای جهان در سطح عموم به لحاظ توسعه و رشد اقتصادی به هم گره خورده و مرتبط است، سرکوب نشدن این گروه­ها در حال حاضر نیز مانع مهم قلمداد شده و تهدیدات عمده بر منافع کشورها محسوب می­گردد؛ زیرا همه می­دانند که برنامه­های افراطی تندروان و افراطیون، رسیدن و تسلط بر خاورمیانه و آبهای گرم است که از این طریق به اعمال تخریبی خود بر نقاط مهم دنیا ادامه خواهند داد، کشورهای همسایه­ شرقی و شمالی افغانستان بیشتر از سائر کشورها در معرض چنین خطرات احتمالی قرار دارند.

لذا نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان به عنوان ثقل مقاومت و یکی از نیروهای بازدارنده مهم، در برابر تروریستان بین المللی نه تنها که از خاک افغانستان و شهروندان این کشور محافظت می­کنند؛ بلکه به عنوان بازوان توان مند تأمین امنیت و ثبات منطقوی و جهانی نیز قلمداد می­شوند؛ بنا بر این تنها نام­گذاری یک روز در سال تحت عنوان (­روز سرباز) هر چند نیک و پسندیده است؛ اما به خاطر قدردانی از فعالیت­های موثر این نیروها کافی نیست؛ بنا بر این بر می­تابد بر علاوه اینکه در این روز که بنام روز سرباز نام­گذاری شده است با رفتار نمادین ظاهری و با اظهار علاقه قلبی، در تقدیر از روز سرباز باید به دلجویی این عزیزان شتافت؛ بلکه لازم و ضروری است که عموم شهروندان و به خصوص فرهنگیان عزیز، سیمینارهای علمی تحقیقی و بزرگداشت­هایی را به مناسبت رخ­دادهای گوناگون امنیتی از دست آوردهای نیروهای دفاعی و امنیتی شکل دهند و در این همایش­ها با حضور و حمایت رسانه­های کشور، از این قهرمانان تجلیل و بزرگداشت به عمل آید. سرباز یگانه گزینه­ی است که مردم در حساس ترین شرایط ناگوار امنیتی به آنان چشم می­دوزند، تنها میله­ی تفنگ سرباز است که رمز بقای نظام و آسایش شهروندان در آن نهفته است و در هر جای کشور که در معرض تهدید و نا امنی قرار می­گیرند، مردم افغانستان و مقامات حکومت فقط از سربازان و قوای دفاعی و امنیتی انتظار بازگشت امنیت و آسایش خاطر شهروندان را دارند.

هر سربازی که مشغول خدمت­گذاری در چارچوب نهادهای امنیتی است، متعلق به کشور افغانستان و فرزندان این سرزمین اند، آنان با احساس مسئولیت در قبال حفظ تمامیت ارضی، خانه و کاشانه خویش را به قصد سنگرهای دفاعی در کوه­ها و بیابان­های دشوار جنگ­خیز ترک می­نمایند که خاک مقدس را از چنگال منحوس دهشت افگنان نجات بخشند، سنگرهای دشوار و فاقد کمترین امکانات زنده­گی، خانه­های ترجیحی این سربازان است که با عشق و علاقه وطن دوستی با کمترین امکانات آب و غذا و دشوارترین تهدیدات حیاتی، در کوهپایه­ها و بیابان­های وطن، مسکن گزیده اند، لذا شهروندان افغانستان به طور دائم حمایت و پشتیبانی خویش را با حد اقل امکانات دست داشته از این نیروها اعلام داشته اند، ولی ذکر این نکته لازمی است که نهادهای امنیتی و مقامات ذیدخل آن، که به عنوان یگانه مسئول اصلی، زعامت و رهبری این نیروها را به عهده دارند، توجه خاص خویش را به سنگرها و امکانات تغذیوی و تسلیحاتی آنان مبذول دارند، مردم افغانستان از رهبری نهادهای امنیتی این انتظار را دارند تا منبعد هیچ سربازی در سنگر، بدون آب و غذا و اسلحه سپری نکنند، رهبری نهادهای امنیتی با نظارت سلسله مراتبی و دلسوزانه، باید از تمام سنگرهای سربازان در تمام نقاط کشور، آگاهی داشته باشند، با تشویق و روحیه بخشی به آن­ها، انگیزه دفاعی و مقاومتی آنان را مضاعف سازد، دست آوردهای آنان باید مکافات گردد و در قبال خانواده­های شهدای امنیتی، توجه صورت گیرد تا امتیازاتی که مطابق به قانون برای آنان در نظر گرفته شده است به موقع و بدون کوچکترین آزار و اذیت به بازمانده­گان شان سپرده شود، چنین مکافاتی می­تواند سبب آسایش خاطر قوای دفاعی و امنیتی گردد که باعث می­گردد تا این عزیزان مورد قدردانی قرار بگیرند و فعالیت­های شان جنبه ارزشی به خود بگیرد.