اوکراین هیچ‌وقت نمی‌تواند با بریدن از ژئوپولتیک سیاسی، با حمایت غرب در برابر روسیه دوام بیاورد. حمایت مغرضانه‌ی غرب از اوکراین، بیهوده‌گری سیاسی است. مسکو نشان داد که هر آن می‌تواند آن را اشغال کند. آمریکایی‌ها پس از سرخوردگی در افغانستان، شاید آماده‌ی رسوایی برجسته‌تر دیگری نبودند، و الا اوکراین و تایوان را قبلاً از دست داده‌اند. روسیه پس از سال‌ها خوابیدگی، هم‌چون اژدهایی از خواب زمستانی بلند می‌شود. آمریکا، با دریافت خطر هم‌گرایی شرقی، در حال تجهیز داعش، در زیر لایه‌ی پنهانی تالب است. هرچند رفتن (ظاهری) آمریکا از منطقه اغواکننده است، اما مسکو تا امروز کم‌ترین علاقه‌یی به تالبان نشان نداده است. برعکس، روسیه نیروهای ضدتالبانی را برای برنامه‌های راهبردی به رسمیت شناخته و مذاکره کرده است. خواب تک‌قطبی سیاست غربی آشفته شده است. جمهوری‌خواهان امروز اعلامیه‌ی مشترک صادر کردند و بایدن را به بی‌پروایی در مورد آبروی آمریکا متهم کردند. آمریکایی‌ها مخصوصاً متوجه پیامدهای سیاست غلط حکومت بایدن شده‌اند. به‌یقین در انتخابات آینده، رویکرد سیاست خارجی آمریکا، دوباره به خشن‌ترین روش ممکن تغییر خواهد کرد. تالب در این میان، یک انتخاب موقت و اغفال‌کننده بود. اما هیچ‌یک از رقبای سیاسی آمریکا، در این میدان مشکوک وارد نشده‌اند. عمرسیاسی تالبان بسته به رفتارهای آینده‌ی جهانی است. بروز روایت‌های دوقطبی در سیاست جهانی، نشان‌گر متحول شدن فضای قدرت در جامعه‌ی بین‌المللی است. آمریکا برای حفظ آبرو و جلوگیری از رسوایی بیش‌تر، شاید دست به دامن روسیه شده باشد، اما در درازمدت، روسیه حضور تالب=داعش را در حیاط‌خلوت امنیتی‌اش، قبول نخواهد کرد. تالبان اینبار کم‌تر از بار اول فرصت و ماموریت دارند. امید دارم نیروهای ضدتالبی تا روشن‌شدن وضعیت جهانی، وارد هیچ‌نوع تعامل با این گروه نشوند. تصمیم‌گیران شرقی، روی نیروی مشکوک سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، غرب اگر بخواهد تالب را نگهدارد، بایست پنج‌برابر حکومت غنی بالایش مصرف کند. تالب به‌حدی بی‌ظرفیت و ناتوان است که با ده‌برابر مصرف هم بقا نمی‌آورد. باور من این است که روس‌ها از شمال افغانستان نمی‌گذرند!
نجیب بارور
لینک کوتاه