طالبان جنایت کاران جنگی هستند و باید به قربانیان جنگ در افغانستان حساب پس بدهند! 

دور تازه ای از ماراتون مذاکرات صلح بین امریکا و طالبان سرانجام چندی پیش با سفر زلمی خلیل زاد، نمایده ویژه ایالات متحده امریکا در امور صلح افغانستان به دوحه قطر از سر گرفته شد. اگرچه جزئیات مذاکرات پشت درهای بسته خلیل زاد با طالبان در دوحه قطر هنوز به طور کامل مشخص نیست اما گفته می شود «جدول زمانی برای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، تعهد طالبان به کاهش خشونت در افغانستان و شریک ساختن طالبان در قدرت» از محورهای اصلی گفت و گوی بین دو طرف باشد.

مذاکرات امریکا با طالبان در مورد صلح افغانستان آن هم پشت درهای بسته سبب ایجاد نگرانی هایی در بین شهروندان افغان و افکار عمومی جهان شده است.

مجله «دی دیپلمات» در مطلبی در این مورد می نویسد در مذاکرات صلح امریکا با طالبان سرنوشت مردم افغانستان نباید به بازی گرفته شده فراموش گردد؛ دستاورهایی که ملت و دولت افغانستان طی هجده سال گذشته به سختی رقم زده نباید معامله شود.

این مجله در ادامه با طرح سوال «چه کسی می تواند بگوید که در مذاکرات امریکا و طالبان در دوحه دستاوردهایی چون آزادی بیان، برابری و عدم تبعیض و عدالت قربانی نخواهد شد؟» می نویسد مذاکرات اینچنینی امریکا با طالبان حتی اگر منجر به امضای یک توافق صلح هم شود، نمی تواند جنگ در افغانستان را خاتمه دهد، جنگ در افغانستان گسترده تر خواهد شد و آمار تلفات غیرنظامیان همچنان افزایش خواهد یافت.

به باور نویسنده مطلب، افغانستان همچنان شاهد مرگبارترین جنگ برای کودکان در دنیا خواهد بود و طالبان از روی عمد و در یک بی تفاوتی خاص غیرنظامیان را هدف حملات انتحاری و تهاجمی خود قرار خواهد داد. در چنین حالتی هیچ مدرسه و مسجدی از تیررس حملات طالبان در امان نخواهد ماند. سال های آتی نیز همچون سال گذشته که یکی از خونین ترین سال ها برای افغانستان بود و تنها در نه ماه اول آن دست کم ۲۵۶۳ غیرنظامی کشته و ۵۶۷۶ تن دیگر زخمی شدند، مرگ بار خواهد بود.

در بخش دیگری از مطلب تاکید شده: جنگ کنونی افغانستان که اکنون وارد نوزدهمین سال خود شده را اغلب طولانی ترین جنگ امریکا می دانند در حالیکه فراموش شده افغان ها نزدیک به چهل سال است از جنگ رنج می برند: چهار دهه جنگی که یک سوم افغان ها را به اجبار بی خانمان و آواره کشورهای همسایه ساخته است و براساس آمار سازمان ملل در یک دهه گذشته یعنی از سال ۲۰۰۹ به بعد نزدیک به ۱۰۰ هزار غیرنظامی افغان کشته و زخمی شده اند. عدالت در مورد قربانیان جنگ در افغانستان اجرا نشده است و عاملان کشتارهای افراد ملکی هرگز براساس قوانین بین المللی محاکمه و مجازت نشده اند.

به عقیده نویسنده مطلب ایالات متحده امریکا به جای همکاری در محاکمه جنایت کاران جنگی در چارچوب دادگاه بین المللی کیفری همواره در رفتاری طنزگونه مانع پاسخ گویی طالبان در قبال جنایات جنگی مختلفی که در حق مردم مظلوم افغانستان انجام داده اند، شده است.

نویسنده مطلب در پایان تأکید می کند هرگونه صلح در افغانستان باید محاکمه جنایات کاران جنگی از جمله طالبان را مد نظر داشته باشد؛ هیچ کس بیش از مردم افغانستان مشتاق صلح نیست، مردمی که مدت های طولانی ست انواع و اقسام درد و رنج ها را چشیده اند، اما صلحی برای این مردم ارزش دارد که صداهای آنان را نشنیده نگیرد. اگر قرار باشد قربانیان جنگ و از همه مهمتر زنان و کودکان در صلح نادیده گرفته شوند و صدای عدالت خواهی آنان به جایی نرسد، این صلح هیچ ارزشی ندارد. حقوق انسانی که شهروندان مظلوم افغانستان بیش از دو دهه است فریاد می زنند و برای آن زحمات زیادی کشیده و قربانی های زیادی داده اند باید در صلح به صراحت بیان و خواست مردم تضمین گردد.

این در حالی ست که براساس اعلام رسانه ها در دور تازه مذاکرات امریکا با طالبان دردوحه قطر، دو طرف روی کاهش خشونت بحث و گفت و گو دارند. حکومت افغانستان اما واژه کاهش خشونت را بی معنی دانسته بر اعلام آتش بس به عنوان یک پیش شرط قوی برای صلح تاکید می کند.

از سویی هم برخی کارشناسان و چهره های دولتی نیز معتقدند مذاکرات امریکا با طالبان تنها برای ختم جنگ امریکاست و کمک خاصی به پایان جنگ در افغانستان نمی کند؛ دلایل این کارشناسان در تایید اظهارنظرشان نفوذ گروه داعش و فعالیت چنیدن گروه تروریستی دیگر در افغانستان می باشد.

این همه در حالی ست که براساس اعلام رئیس جمهور غنی در کنفرانس رسانه های خارجی در حاشیه اجلاس دائوس، مذاکره با طالبان از کانال حکومت افغانستان می تواند به مدیریت بهتر طالبان و ختم جنگ کمک کند و در صورت به حاشیه راندن حکومت افغانستان هرگونه توافق امریکا و طالبان در مورد صلح بی نتیجه مانده تنها آتش جنگ را شعله ورتر می سازد.

برگردان: حفیظ الله رجبی