قطع برق یا دشمنی با مردم؟
جریاناتی که ادعای رهبری مردم و تطبیق شریعت اسلام را می کنند، دم از تطبیق قوانین شرعی در مناطق زیر کنترل خود می زنند و خود را منتسب به عالم و طلاب دینی می دانند تا جاییکه حکومت افغانستان در موضعگیری های اخیر خود در کنفرانس کابل ضمن وعده های امتیازات دیگر امتیاز اینکه گروه طالبان را بعد از قبول مصالحه بعنوان جریان سیاسی خواهد شناخت و کوشش خواهد کرد تا اسامی رهبران شان را از لیست سیاه ملل متحد خارج نماید و حاضر است جهت فعالیت های آنها در داخل افغانستان برایشان دفاتری را نیز در نظر بگیرد.
حالا سوال اصلی اینجا است جریانی که خود را در افغانستان سیاسی بداند مگر با مردم چنین دشمنی می کنند؟ برق و آب را بر روی میلیون ها انسان ملکی و غیرنظامی، طفل، زن و مرد، پیر و جوان قطع می کند؟ برقی که برای روشنی منازل و مساجد مردم از آن استفاده می شود، برای سهولت عبادت و رفت و آمد مردم استفاده می شود و محصلین و دانشجویان و قاریان قرآن و متعلمین مکاتب و مدارس جهت درس و تعلیم خود از آن استفاده می کنند، زارعین و صنعتکاران و کارگران برای رونق کار خود استفاده می کنند.
خلاصه برق برای آبادی کشور و رفاه عامه مردم بکار می رود ولی جریان مخالفین آن را بر روی مردمی که در آینده ادعا دارند که رهبری شان را بدوش گرفته به آنها خدمت و حکومت کنند قطع می کنند و این چنین با آنها دشمنی می کنند. اگر فکر می کنند که با قطع برق و آب بر روی مردم برای سران حکومت و دولت و حامیانشان کدام صدمه و مضیقه را ایجاد می کنند سخت در اشتباه اند چون سران دولت و خارجی ها با قطع برق عامه به هیچ مضیقه و مشکلی قرار نمی گیرند.
آنها اینقدر امکانات دارند که هیچ زمانی در تاریکی بی برقی قرار نگیرند فقط کسانیکه به حرج و مضیقه قرار می گیرند عامه مردم اند و اگر می گویند که قطع برق کار ایشان نیست پس اقلا موضع خود را در قبال آن روشن سازند و به مردم اعلان کنند که این عمل ناجوانمردانه کار آنها نیست و این عمل را تقبیح ومحکوم نمایند در غیر این صورت مسوول اصلی قطع برق مخالفین دولت و طالبان اند و بس.
سید محمد خیرخواه
