یورونیوز: گلدسته جا و مکانی برای زندگی ندارد. سهم‌اش از سقف بالای سر همین پناهگاه آوارگان است. پولی برای سیر کردن شکم اطفالشان ندارد. دوربین اسوشیتدپرس وارد چادر محل زندگی او و گروهی دیگر از آوارگان افغان می‌شود.
گلدسته هم دست یکی از اشتوک هایش را می‌گیرد و به کمره نگاه می‌کند و می‌گوید: «به شوهرم گفتم این پسر را با خود ببر و در بازار بفروش چرا که پول نان نداریم، برای بچه‌های دیگر هم چیزی نداریم، آنها نان می‌خواهند، اما هیچی ندارم. درمانده هستم و چاره دیگری برایمان نمانده است. بلکه او را بفروشند و به یک نفر دیگر بدهند.»
نگاه مغموم صلاح‌الدین چهار ساله به پایین می‌افتد و کمره دوباره روی صورت گلدسته کلوزآپ می‌گیرد. خانواده صلاح‌الدین در یکی از مراکز هلال‌احمر در قریه هچکا در خارج از قلعه‌نو زندگی می‌کنند.
برای بسیاری از فامیل های منطقه سنگ‌آتش واقع در ولایت بادغیس – ولسوالی قلعه نو افغانستان نیز کمک‌های صلیب سرخ-هلال احمر تنها راه سپری کردن زمستان سخت پیشِ رو است.
عبدالحکیم از کشاورزان «هچکا» می‌گوید: «باران نمی‌بارد، خشکسالی است مردم این قریه به ایران رفته‌اند.»
خشکسالی زمین‌ها را بی‌حاصل کرده است
افغان‌ها در چهار دهه گذشته درگیر و دار جنگ و ناامنی داخلی بودند، آنها پس از مسدود شدن کمک‌های مالی بین‌المللی با به قدرت رسیدن طالبان در این کشور با تبعات فاجعه بار اقتصادی فروپاشیده دست و پنجه نرم می‌کنند.
برای نمونه این دره در ولسوالی قلعه‌نو از باران و ذوب برف کوه‌ها تغذیه می‌کرد و در میان قله‌های ناهموار شمال غربی افغانستان، زمانی یک منطقه حاصلخیز بود.
مردم محلی می گویند که در چند دهه اخیر با تغییرات آب و هوایی، زمین بی‌حاصل شده است.
عبدالغنی ۵۳ ساله، از ریش‌سفیدان قریه سنگ آتش می‌گوید: «دوران کودکی را یادم هست، از دو سالگی تا سال‌های اخیر. همیشه زمستان‌ها برف زیادی می‌باریدِ، در بهار هم بارش خوبی داشتیم، اما چند سالی است که خشکسالی است، برف نیست، بارندگی بسیار کمتر از پیش شده است
بسیاری از مردم ساکن این دره به دهات دیگر گریخته و یا خودشان را به ایران رسانده‌اند یا در کمپ‌های آوارگان در داخل افغانستان در فقر شدید به سر می‌برند. خشکسالی‌های مکرر زمین را از رونق و زندگی انداخته و مراتع را خشک کرده است.
خشکسالی گسترده در افغانستان وارد دومین سال خود شده و وضعیت ناامیدکننده در این کشور را از پیش ناگوارتر کرده است.
ملیون‌ها نفرنمی‌توانند از پس تغذیه خود برآیند و نهادهای بین‌المللی بارها درباره افزایش سوء تغذیه و وقوع یک فاجعه انسانی در افغانستان هشدار داده‌اند.
مولوی محب‌الله اسد، معاون جدید والی بادغیس می‌گوید: «هیچ بودجه‌ای برای مقابله با این وضعیت وجود ندارد، چرا که دولت قبلی چیزی برای ما باقی نگذاشته است.»
فقر برخی خانواده‌های افغان را تا مرز فروش کودکان پیش برده است. با به قدرت بازگشتن طالبان و آغاز موج تازه‌ای از بحران اقتصادی برخی نهادهای بین‌المللی در گزارش‌هایی به پدیده «فروش کودکان» در افغانستان برای رهایی از فقر اشاره می‌کنند. همانطور که خانواده گلدسته به فکر فروش یکی از پسران خود است تا بتواند از پس تامین مالی بقیه برآید.
