خبرگزاری رشد- ما میکانیزم های مشخص و قانونی تغییر در زعامت را داریم. انتخابات مهمترین آنها است. در نظام ما (با ایدیال نگری) چشمه قدرت مردم است. متأسفانه چشمه از بالاجای گل آلود است و مکانیزم نیز ضعیف.
در انتخابات گذشته ما همه با معیار قومی رأی دادیم نه با معیار شایسته سالاری. ضعف مکانیزم باعث تقلب شد.
وجود این دو سبب می شود آدم های بد و ضعیف به قدرت برسند. اصلاحات یکروزه به وجود نمیاید. زیرکی، حوصله مندی و حسن نیت می طلبد. ما اگر در پی زندگی بهتر هستیم بیاید روی تقویت مکانیزم انتخابات به صورت تخصصی کار کنیم. نیروی اجتماعی را بسیج کنیم تا با معیار شایسته سالاری زعیم بعدی را انتخاب کنند.
نگذاریم انتخابات به تعویق بیافتد ( که می افتد).
فرار از مکانیزم های تغییر قدرت قانونی هرگز به نفع ما نیست. با توجه به واقعیت های عینی جامعه ما، در آخر روز ماهی مقصود را کسانی می گیرند که باز ما را مجبور به آمدن در جاده ها می کنند.
توافق روی زعیم کشور از مکانیزم های که حمایت قانونی را ندارد، ناممکن است. انتخابات گذشته ریاست جمهوری را به یاد داریم.
نه ماه وقت گرفت تا موفق به تشکیل حکومت وحدت ملی شدیم. آن هم با فشارها و میانجگیری های ایالات متحده امریکا. آنچه ما افغان ها زیاد داریم آدم های همه چیز فهم است. هیچ کسی خود را کم نمی گیرد. در جایگزین داشتن عبدالله و غنی از این منظر ما مشکل نداریم. اما مشکل ما این است که آیا به توافق می رسیم تا یک یا چند نفر را از میان این همه چیز فهم را به قدرت برسانیم؟
در پاسخ به این پرسش من خوشبین نیستم.
از برگه احسان قانع
