مهمانخانه ای مهمان کش

پاکستان به عنوان کشوری همسایه با مرزهای طولانی با افغانستان از زمان شکل گیری، روابطی پیچده ای با افغانستان داشته است و به دلیل ضعف در مقابل دشمن خود(هند) و بهره جویی از افغانستان طی دهه ها از سلاح تروریزم و افراط گری برای رسیدن به منافع خود سود برده است.

هرچند مردم افغانستان و پاکستان به دلیل اشتراک های زبانی و فرهنگی روابط نزدیک و گاه درهم تنیده دارند و همواره اقوام مختلف در دو سوی مرزه در حال رفت و آمد و یا سکنی گزیندن در سرزمین های یکدیگر بوده اما طی روزهای اخیر خصومت و سیاست خشن پاکستان نسبت به مهاجران افغانستان زندگی را بر آنان بس سخت و طاقت فرسا کرده است.

پس از حمله تروریستی سند در این کشور که نزدیک به ۸۰ کشته و ۲۵۰ زخمی برجای گذاشت، پاکستان عملیات های گسترده ای برای بازداشت مهاجران افغانستان آغاز کرده و همچنین مرزهای خود بر روی تجارت و مردم این سوی مرز بست.

وزارت مهاجرین و عودت کنندگان خبر از بازداشت وسیع مهاجران افغانستان توسط نظامیان پاکستانی می دهد که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، هرچند رقم دقیق آن اعلام نشد اما سخنگوی این وزارت می گوید که تنها در ولایت سیستان و بلوچستان این کشور، ۱۵۰۰ تن زندانی شده است.

روند اخراج مهاجران از پاکستان که در تابستان گذشته شدت گرفت در جریان سال گذشته میلادی نزدیک به ۶۵۰ هزار تن و از آغاز سال میلادی جدید نزدیک به هشت هزار بود، در حالی که براساس توافق میان دو کشور، بازگرداندن مهاجران تا پایان سال میلادی متوقف شود.

بهانه ای که پاکستان با حمله تروریستی سند به دست آورد به اقدام های تلافی جویانه و حمله های راکتی بر خاک افغانستان انجامید که نشان از دست و پازدن های این کشور برای جلوه دادن خود به عنوان قربانی تروریزم است تا منبع آن! حال بماند که دیگر جهان می داند حامی کدام است و قربانی کیست.

هرچند در سال های تجاوز شوروی سابق بر افغانستان، این کشور به میزبانی مهربان برای مهاجران کشور بدل شد تا با سیاست تروریست پروری خود از آنان به عنوان نیروهای افراط گر و منبع ای برای اعزام به خاک افغانستان سود برد اما در شکست سخت برکناری حکومت طالبان و تغییر نظام در کشور با تغییر سیاست خود از مهاجران میلیونی در خاک خود به عنوان اهرم فشار بر حکومت افغانستان استفاده کرده است.

تروریزم، برگ برنده پاکستان در به سرانجام رسیدن حکومت طالبان بود که باعث توهم ضامن بودن برای این کشور شد تا خود را قدرتی در منطقه دانسته و خیال نابودی افغانستان و برقراری حکومتی افراط گر و باب طبع خود را پرورش دهد اما بارها و بارها مردم این کشور تاوان سیاست تاریک دولت خود را در انتحار و کشتار به وسیله همین سلاح دادند.

پاکستان کوشید تا شهرها و مناطق خود را از خطر تروریستان امن نگاه دارد اما با تمام توان به آموزش و ارسال نیروهای افراط گر برای نابودی افغانستان تلاش کرد و با کوچکترین نقدها و مقابله های حکومت کابل پاسخی از جنگ، کشتار و اخراج و آزار و اذیت مهاجرین داد.

طالبان و هر افراط گری دیگری به عنوان ابزار استراتژیک پاکستان بر افغانستان تحمیل شده است تا نظامی را از بین برده و حکومت مطلوب خود را در افغانستان برقرار کرده و از جانب دیگر به کمک ها و امتیازهای خود از غرب و منطقه دست یابد.

تروریست ابزاری درهم تنیده در سیاست و نظام کشور پاکستان است و با ریشه ای قوی هیچ گاه این کشور در پی محار و یا حذف آن نیست و همچنان با این خیال باطل که جهان به مانند گذشته با امتیاز دهی ها از سیاست تروریست پروری آن، چشم پوشی می کند به هراس افکنی ها ادامه می دهد اما دنیای امروز تجربه های تلخی از کشتار و کینه افراط گرایان دارد و تاب تحمل مامنی برای این سلاح مرگ بار نخواهد داشت.

حال پاکستان تا چه زمانی با استفاده از فشار بر مهاجران افغانستان، حکومت را مجبور به اطاعت کرده و به عنوان بازیچه قرار می دهد؟

دولتمردان افغانستان طی ۱۶ سال گذشته همواره با هراس و نگرانی با پاکستان برخورد کرده و هیچگاه سیاست مقابله را در دراز مدت به کار نگرفته اند که دلیل بی پروای اسلام آباد در تامین تروریستان و فشار بر افغانستان با هر روشی شده است.

افغانستان نیازمند رهبرانی بااقتدار و سیاستمدار است نه دولتمردانی قبیله ای که تنها منفعت تبار خود را مبنا قرار داد و به سوی هر پول و معامله ای، عزت و منافع ملت را هراج می کند، ضعف رهبری در قدرت باعث شده است که هر بیگانه و افراط گری در افغانستان دست به دخالت و آشوب بزند.

قطع کامل با پاکستان به دلیل اشتراک و وابستگی ها موجود میان دو کشور از تجارت گرفته تا مسیله مهاجرت و پیچیدگی های سیاسی افراط گرایان و دیورند به دور از منطق و ناممکن می باشد اما می توان با سیاستی جامع و سیاستمدارنی با اقتدار و دوراندیش به راه حل درست برای مردم و امنیت کشور بیانجامد تا دیگر اسلام آبادی در هر انتحاری به دست “دست آموزان خود”، شهروندان افغانستان را مورد آزار و اذیت و حمله راکتی قرار ندهد

شبکه اطلاع رسانی افغانستان