نظر «Times» راجع به ضربه هوایی هند بر پاکستان

روزنامه «Times» (انگلستان) می نویسد، باوجود توجه که به عظمت طلبی های هستوی کوریای شمالی، ایران یا قدرت اتمی روسیه مبذول میگردد، منازعه بین هند و پاکستان بیشترین پوتنسیال تخریبات فاجعه بار دارا می باشد. هردو کشور سلاح هستوی دارند و میتوانند آن را استعمال کنند.

هردو کشور میگوید که مخالف آن دشمن اساسی می باشد و این وضع طی ۷۰ سال حفظ گردیده است. هردو کشور سلاح هستوی دارند و میتوانند آن را استعمال کنند. بین آنها سرحد طولانی قرار دارد و منطقه مورد مناقشه کشمیر موضوع منازعه می باشد که برای رای دهندگان در هردو کشور اهمیت دارد.

از همینرو وقتیکه بیش از ۴۰ مامور امنیتی هند در کشمیر دو هفته قبل در جریان عمل تروریستی کشته شدند که مسوولیت آن را گروه تروریستی «جیش محمد» (سازمان تروریستی ممنوع در فدراسیون روسیه — تبصره مدیریت مسوول) بر دوش گرفت، جامعه بین المللی به حالت آماده باش کامل محاربوی درآمد. در تاریخ ۲۶ فبروری طیارات جنگی هند بر منطقه سرحدی پاکستان برای اولین بار بعد از سال ۱۹۷۱ ضربه وارد آوردند. در همان سال جنگ بزرگ تمام عیار جریان داشت که در آن ۱۱ هزار نفر نظامی از هردو طرف کشته شدند.

امکان تشدید واقعی است. در بهار سال روان در هند باید انتخابات برگزار گردند و مبارزه به خاطر جلب آرای ناسیونالیستان میتواند به رسمان کشی مبدل گردد که جنگ طلب ترین حزب در آن پیروز خواهد شد. باوجود آنکه حکومت پاکستان گروه تروریستی «جیش محمد» را ممنوع ساخته، حمایت از جانب سازمان های مانند ISI پاکستان، از مدتها بدینسو باعث نارضایتی در هند میگردد. و خشم آن بی اساس نیست.

در اسلام آباد حکومت نسبتاً نو عمران خان بازیگر سابق کرکت نیز تحت فشار زیاد از جانب شخصیت های بانفوذ سیاسی غیررسمی که میتوانند مشی سختگیرانه برخورد را برگزینند، قرار دارد. تحلیلگران در این مورد اتفاق نظر دارند که سیاست امنیتی و دفاعی به ندرت از جانب سیاستمداران ملکی دیکته میشود که بنام بر سر قدرت قرار دارند.

هند و پاکستان از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۴۷ باهم چهار بار جنگیده (آخرین جنگ در سال ۱۹۹۹ صورت گرفته) و علت آن منازعه بر سر کشمیر بود.

واکنش هردو طرف نسبت به ضربات هوایی هند را میتوان به مثابه تشویق کننده یا باعث نگرانی، هرکس به هر طوری که خواسته باشد، تعبیر کرد: هند اعلام داشت که دشمن تلفات زیادی متحمل شده، ولی پاکستان گفته که در خاک آن چند درخت صدمه دیده اند. این بدان معنی بوده میتواند که در لحظه کنونی مساله حیثیت حل شده و تشدید تشنج در آینده نزدیک رخ نخواهد داد.

ولی موقف کشمیر پوتنسیال قابل ملاحظه منازعوی را حفظ میکند و طی سالیان زیادی نه سازمان ملل و نه هم متحدان هردو کشور به دستیابی بر کدام حل مثبت این مساله موفق نشده اند. حالا زمان برای تلاش نو فرار رسیده است.