نه با آن تلخی تلخ، نه با این شیرینی شیرین!
اگر از یاد آقای رئیس جمهور نرفته باشد، دوسال پیش محافظ یکى از جنرالان امنیت ملى در هنگام وظیفه در یکى از پوسته هاى امنیتى با پولیس مشاجره کرده و فقط فیرهاى هوائى صورت گرفته بود. آقای غنی امر کتبى ارسال کرد و در آن دستور داد تا جنرال و محافظش سبکدوش و به سارنوالى معرفى گردند، که در آن زمان در زمینه اجراآت صورت گرفت.
همچنین به یاد داریم؛ یکی از شب ها آقای رییس جمهور به یکی از حوزه های امنیتی پولیس سر زده و آمر حوزه در آن وقت شب در دفتر کارش نبود، آقای غنی آن امر حوزه را فوراً برکنار کرد. در سفری به هرات، موظفین امنیتی را به صورت دسته جمعی برکنار کرد و همچنین هنگام یکی از سفرهایش در میدان هوایی کابل عده ای را به دلایل نه چندان مهم خانه نشین ساخت.
اما؛ حال می بینم که به صدها سرباز و افسر اردوى ملى قهرمان ما به کمک مزدوران و عُمال داخلى شان قتل عام می شوند، به حدى که حکومت از ارایه ارقام دقیق شهدا هراس دارد و توسط سخنگویان اش یا اغماض می کند یا رسانه ها را در محافل خصوصی محکوم به جاسوسی به کشور دیگر می کنند. مگر برعکس گذشته، نه کسى را سبکدوش می کند و نه هم کسى مجازات می شود!
در نتیجه این اقدامات رییس جمهور در سه سال گذشته، این شک و تردید براى همه به یقین مبدل گشت که؛ریس جمهور در تصمیم گیرى هاى خورد و کلان خود فقط چیزی را که در نظر می گیرد احساسات و سلیقه هاى شخصى اوست نه شایسته گی و منافع ملی و این مساله یکی از عوامل اصلی بحران رو به گسترش کنونی در کشور ما است.
رحمت الله نبیل
