پارلمان برای مردم بدتر ازداعش است
افتضاح و تعفنی که بیشتر در گزارش ها مرتبط با پارلمان افغانستان و در راس رییس مجلس نمایندگان و رییس دارالانشا بیان شده، پیچیدگی بی باوری مردم نسبت به پارلمانی که هیچ کاری در بهبود وضعیت مردم افغانستان و در نمایندگی از مردم نکرده اند بیشتر ساخته است. این نمایندگان وضعیت آنها را بیشتر از پیش بدتر ساخته اند. گزارش ها نشان می دهد که این نمایندگان خود در فساد و قاچاق و حتی حمایت از تروریست ها نقش اساسی دارند.
سیلی غفار؛ سخنگوی حزب همبستگی ملی افغانستان در برنامه «تحول» گفت که متاسفانه گوش های مردم افغانستان آشنا به این است که چنین خبرهایی را از هر سه قوه دولت بشنود. چه پارلمان است چه سنا است هر روز این خبر ها را می شوند. این بار اول نیست که قضایای فساد آنها بالا می شود. بارها زد و بندهایی بین خود آنها شد و یکی یکی همدیگر را افشا ساختند. زد و بندهایی که میان پارلمان و حکومت بوده هم همدیگر را افشا ساختند. همین زاخیلوال بود که در اوایل حکومت همه نماینده های پارلمان را به شمول ظاهر قدیر نام گرفت و چندین نفر دیگر را نام گرفت و گفت اینها کسانی هستند که در قاچاق و معاملات غیر قانونی دست دارند چه قاچاق مواد مخدر، و چه در فساد دست دارند اما کسی به آن توجهی نکرد و کسی آنها را محاکمه نکرد.
وی افزود: عبدالرحیم ایوبی یکی از نماینده های پارلمان بود که گفت من از تمام وکیل ها می خواهم بدانند که ما به حد کافی بر سر مردم ظلم کرده ایم از فساد ما گرفته تا غصب زمین و دیگر و دیگر بس است. دیگر ظلم نکنیم همه ما دسته جمعی بیاییم استعفا دهیم و دیگر به این خانه ملت توهین نکنیم. خودشان این حرف ها را می زنند و یا وی در یک برنامه تلویزیونی گفت که پارلمان برای مردم افغانستان بدتر ازداعش است این چه مفهومی را می رساند. که همین افراد طالبان و داعش را حتی کمک می کنند و در واقع بدتر از آنها عمل می کنند. بنابراین می گویم که مردم افغانستان آنها رابسیار خوب شناخته اند و تقریبا این برای همه مردم افغانستان ثابت شده است. یک گزارش هم نشان می دهد که هفتاد درصداز مردم افغانستان از پارلمان ناراضی هستند و اینها را قبول ندارند.
غفار حکومت را حکومتی فساد می داند و می گوید: حکومت وحدت ملی در مجموع دولتی است که مملو ازمفسدین است. مملو از دزدان و قاچاقبران است. چه در قوه مققنه و چه در قوه اجراییه و چه در قوه قضاییه. هیچ کدام از فساد مبرا نیستند. اکثر سرانی که در راس قرار دارند و در سطح تصمیم گیری هستند هم در حکومت و هم در قوه مقننه همگی شامل هستند. هر روز قضایای فساد آنها افشا می شود. اینها چرا محاکمه نمی شوند؟ البته مردم محاکمه آنها را خواهان هستند. مردم به خاطر فسادشان هم که شده آنها را محاکمه می کنند. اما امروز سنگ نمایندگی مردم را به سینه می زنند. اینها نماینده های مردم نیستند. اگر می بود چرا این گزارش نشان می داد که هفتاد درصد مردم ناراضی هستند؟ اگر از مردم افغانستان بپرسیم دلشان می خواهد که آنها را به سنگ و چوب بندند. چرا که اینها واقعانماینده های مردم نیستند. در رخصتی های زمستانی و تابستانی این نماینده ها ۳۵ هزار بیشتر معاش می گیرند که به کار موکلان خود رسیدگی کنند. در حالیکه گزارش ها نشان می دهد بیشتر از صد نفر از همین نمایندگان در این رخصتی ها به اروپا برای خوش گذرانی رفته اند.
سخنگوی حزب همسبتگی ملی، اکثر افراد حکومتی را مزدور می خواند و می گوید: بسیار واضح است که نماینده های پارلمان وابسته به کسانی هستند که در چهل سال گذشته هم خود را به کشورهای مخلتلف فروختند. زندگی اینها همیشه زندگی مزدوری بوده است و حیات خود را در معامله گری و خیانت و جنایت می بینند اینها حالا هم از طریق های مختلف اگر در حکومت هستند، اگر در پارلمان هستند. اگر در هر پست دیگری هستند، اگر مزدوری نکنند و معامله گری نکنند نمی توانند روز خود را بگذرانند و به جایی برسند. پس واضح است که اکثریت نماینده های پارلمان هیچ وقت به فکر مردم نبوده اند بلکه فقط به فکر جیب های خود هستند.
