پنج ماهگی نتایج انتخابات و نا امیدی از این پروسه

خبر گزاری رشد – کابل: انتخابات افغانستان وارد پنجمین ماه خود شد؛ اما کماکان اعلان نتایج حاصله از آن به بن بست مواجه می‌باشد، کمیسیون‌های انتخاباتی؛ اما مسئولیت تأخیر آن را یکی به عهده دیگری می‌اندازند و هیچکدام از این دو نهاد، در قبال شکستن طلسم این بن بست اقدام عملی روی دست نگرفته اند، قبل از اعلام نتایج ابتدایی از سوی کمیسیون مستقل انتخابات، هر چند مخالفت‌هایی را از جانب تیم ثبات و همگرایی به همراه داشت که در پی آن، دروازه کمیسیون‌های ولایات را بسته بودند تا به گفته خود شان از تقلبات جلوگیری نموده باشند.

اما بعد از گذشت چند روز، این تیم گروگان‌گیری نتایج را خاتمه بخشیده و به کمیسیون مستقل انتخابات اجازه داد تا آراء مورد شمارش قرار گرفته و نتایج آن اعلان گردد.

بعد از اعلان نتایج ابتدایی، شکایات از جانب تیم‌های ثبات و همگرایی و دولت‌ساز به آدرس کمیسیون سمع شکایات واریز گردید که ارقام آن نزدیک به شانزده هزار شکایت در این کمیسیون ثبت گردید.

اما تا کنون که مدت پنج ماه از برگزاری انتخابات می‌گذرد نتیجه‌ی آن در هاله‌ی از ابهام قرار گرفته و کشاکش میان دو کمیسیون بر سر چگونگی اعلان نتایج شدت بیشتری یافته است، اینکه کدام یکی از کمیسیون‌ها در این مورد مقصر است در بازتاب بیرونی آن چندان تأثیری ندارد.

اما هر آنچه اختلافات که میان کمیسیون‌ها وجود دارد نمی‌تواند توجیه کننده و یا گره‌گشای بن بست اعلان نتایج ‌باشد؛ بلکه مردم افغانستان با تمام طول و تفسیرهای پیرامون آن، خواهان اعلان نتایج می‌باشند.

هم اکنون بحران انتخاباتی، اثرات نگران کننده‌ی در ابعاد مختلف زندگی مردم بجا گذاشته است که مهمترین آن، رکود اقتصادی و رشد نرخ فقر می‌باشد که میان کتله‌های اجتماعی سایه گسترانیده است، بیکاری جوانان و عدم چرخش ارز در بازار از مأیوس کننده ترین پیامدهای عدم اعلان نتایج است که حیطه‌ی وسیع رفاه اقتصادی مردم را در نوردیده است. افزون بر آن، لطمه زدن به حیثیت نظام و دموکراسی از دیگر تبعات منفی انتخابات ریاست جمهوری می‌باشد.

پیامدهای ناگوار آن به همین چند مورد خلاصه نمی‌شود، در بُعد سیاسی آن نیز لبه‌ی تیغ مخالفین مسلح دولت را تیز تر نموده و آنان با توجه به اختلافات موجود و تداوم بحران انتخاباتی، دست بالا را در چانه زنی‌های بین المللی کسب خواهند کرد و با استفاده از ضعف‌های مشارکت پایین، ادعاهای تقلب و تأخیر چندین ماهه این پروسه، نظام و مردم سالاری را با چهره‌های سیاسی درون نظام در نزد مجامع جهانی بی بنیه و غیر قابل قبول لابی‌گری خواهند کرد؛ بنا بر این بر می‌تابد که کمیسیون‌های انتخاباتی با توجه به موارد یاد شده، هر چه عاجل پرونده‌ی نا میمون این روند را جمع نموده و نتیجه‌ی حاصله از آن را هر چه که هست، به دلیل رهایی مردم از فقر و نجات نظام از چنگال خفاشان خفته در کمین رهایی بخشیده و به نگرانی‌های عمومی نقطه پایان بگذارند.

مردم افغانستان بیش از این تحمل تحقیر و رنج‌های ناشی از فقر و رکود را نخواهند داشت، بهتر است قبل از اینکه کاسه‌ی صبر جامعه لبریز گردیده و گراف درماندگی آنان مضاعف گردد کمیسیون‌های محترم انتخاباتی به این انتظار نا خواسته و تحمیلی نقطه پایان بخشند.