چه کسی بزرگ ترین دشمن این سرزمین است؟

خبرگزاری رشد- پس از هر روی‌داد خونین، شماری که از جوانان سرشناس و نخبه‌ی افغانستان به شمار می‌روند یک خبر فوری می‌نویسند که حمله بر فلان جای باعث کشته و زخمی شدن این تعداد نفر شد. پس از آن در جستجوی هویت قربانیان حادثه می‌شوند.

می‌بینند چه کسی به قوم، زبان، ولایت، ولسوالی و قریه‌ی خود شان مربوط بوده است. پس از انجام این دسته بندی نقاب شان را از چهره می‌اندازند. برای کسی‌که از قوم، قبیله، ولایت و یا قریه‌ی خود شان بود رجز خوانی و قصیده سرایی را آغاز می‌کنند. او را قهرمان دوره‌های مختلف در کشور می‌خوانند.

عکس‌های شان را خوب تزیین می‌کنند و اگر تصویری با او داشتند، برای لایک و کامنت‌های بیش‌تر زود دست به کار می‌شوند و می‌گذارندش در برگه‌ی فیسبوک خود.

برای این عده، خونِ سربازان و منسوبین دولتی که همه لباس یک رنگ بر تن داشته و در همان روی‌داد با هم جان داده اند و برای یک نظام می‌رزمند هم‌سان نیست بلکه شهید و قهرمان همانی است که از قوم و ولایت و ولسوالی و قریه‌ی خود شان باشد. می‌دانم که در فیسبوک واضح نمی‌نویسد که خوب شد در میان کشته شده‌ها این تعداد شان غیر از قوم من بودند ولی مطمینم ترحمی در دل شان نسبت به آنان نیست. بعد در زیر نوشته‌ی شان یک جمله‌ی تکراری و کلیشه‌یی را می‌نویسند که خداوند بر این سرزمین رحم کند و مرگ بر دشمنان این سرزمین.

عزیز من ، دشمنِ بزرگتر از من و تو این سرزمین دیگر ندارد چون من و تو حتی به مرده های هم‌دیگر رحم نمی‌کنیم. دل مان برای فرزندان شان نمی‌سوزد. پس خاک را هم به چشم ما نزنیم که گویا برای این کشور از خداوند رحم و ترحم میخواهیم.

من و تو قصی القلب ترین دشمن انسان‌های این سرزمین هستیم و ام‌روز که جز فیسبوک چیزی دیگری در اختیار نداریم تعفن مفکوره‌ی پوسیده‌ی ما این‌قدر بلند است، فردای دیگر که در این کشور قدرت اجرایی بلند تر یافتیم، بیش‌تر از این بی رحم و سنگ دل خواهیم شد و جز به خانواده و خویشان و قریه‌ و در نهایت قوم خود مان رحم نخواهیم کرد.
إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم
خدا وضع و حال هیچ قومی را عوض نخواهد کرد مگر آن‌که انسان‌ها به خودشان وضع و حال خودشان را تغییر دهند.

از برگه میرویس آریا