کارنامه افغانستان در مبارزه با فساد اداری
نام دولت های افغانستان با فساد اداری در سالهای اخیر گره محکمی خورده است تا جایی که افغانستان هر ساله یکی از صدر نشینان جدول فساد اداری در کشورهای جهان است. دولت جدید افغانستان نیز از این قاعده مستثنا نیست. فساد اداری در افغانستان به سالهای دورتر از حال بر می گردد. اما این دولت از معدود دولت هایی بوده که بیشترین شعار را علیه فساد اداری داده است و تعهدات زیادی برای مبارزه با فساد هم در سطح داخلی و هم در سطح خارجی داشته است.
دولت افغانستان در روزهای اول آغاز به کارش با چند حرکت نمایشی سعی کرد تا اذهان عمومی را قانع بسازد که دولت در زمینه مبارزه با فساد بسیار جدی است. کار بررسی پرونده اختلاس در کابل بانک که یکی از تلخ ترین تجربه های اقتصادی افغانستان بوده است، در این دوره با جدیت شروع شد، اما هرگز با همان جدیت ادامه نیافت بلکه در نهایت به نحوی به بیراهه کشانیده شد.
بحث های کلانی بود که دولت افغانستان متعهد به انجام آن شده بود، ولی در بسیاری از مواقع حتا اقدام به آن نکرد. مباحثی چون عدالت اجتنماعی، مبارزه با فساد اقتصادی، توزیع عادلانه قدرت، ثروت و امکانات برای همه مردم افغانستان، از جمله مواردی بوده اند که دولت افغانستان نتوانسته است، حتا استراتیژی مشخصی برای آن بسازد.
اجلاس لندن در هفته آینده، برای جهان و در این میان برای افغانستان مهم است. این اجلاس جهانی اما برای افغانستان که از جمله فاسدترین کشورهای جهان است،اهمیت ویژه ای دارد. دولت افغانستان در داخل با مشکلات عدیده ای روبرو است. این مشکلات از اصل نحوه تشکیل دولت افغانستان که با یک توافق سیاسی به وجود آمده است گرفته، تا اقدامات دولت که هیچ توفیقی در مبارزه با فساد اداری، کشت و قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان، تروریزم، حقوق زنان و.. مربوط می شود.
کارنامه ای که دولت افغانستان در این اجلاس به معرفی خواهد گرفت، بیانگر کار و تلاش و عملکرد این دولت در زمینه مبارزه با فساد اداری است. اما این کارنامه از دید مردم افغانستان که دولت امتحان خود را در این جا داده است، بیشتر ناموفق ارزیابی شده است. عدم توفیق دولت در مبارزه با فساد اداری تا حدی گسترده است که دیگر امکان سرپوش گذاشتن بر آن وجود ندارد. نارضایتی های روز افزون از دولت باعث دوری مردم از دولت شده است.
رئیس جمهوری در صورتی که نتواند با دست پر به لندن برود و نتواند از کارکرد خود دفاع کند، میزان اعتبار خود در نزد کشورهای دیگر را کاهش خواهد داد. کمک هایی که دولت افغانستان دریافت می کند، مشروط به شرایطی از جمله مبارزه با فساد اداری است. در حالی که دولت افغانستان نتوانسته با فساد اداری کارنامه قابل قبولی ارایه دارد. دولت ممکن است بهانه های بزرگی برای این عدم توفیق آماده کرده باشد، ولی مطمینا برای کشورهای جهان که اوضاع افغانستان را از نزدیک مطالعه می کنند، شاید دلایل قابل قبولی نباشد.
جامعه جهانی به نحوی، خود را موظف به کمک به دولت افغانستان می داند. اما ارایه دلایل برای اینکه فساد اداری در افغانستان رو به کاهش است و دولت تلاش ویژه ای برای مبارزه با آن دارد، جامعه جهانی را تشویق خواهد کرد تا با دید بهتری به دولت افغانستان بنگرند و به این نتیجه برسند که کمک های شان در این کشور به جهت بهبودی اوضاع به مصرف می رسد.
