گراف روز افزون کرونا، لغو قرنطین با رعایت توصیه‌های صحی

خبر گزاری رشد_کابل: با اینکه هشدارهای وزارت صحت عامه نسبت به اوایل شیوع کرونا تغییر یافته است، اما از جانب دیگر که به قضیه بنگریم گراف روز افزون فقر و اقتصاد شکننده‌ی کشور نیز از معضلات جدی به حساب می‌آید که خسارات و پیامدهای آن بیشتر از کرونا خواهد بود.

وزارت صحت عامه کشور، قبلا توصیه می‌نمود که از خانه‌های تان بیرون نشوید و رعایت توصیه‌های صحی را جدی بگیرید؛ اما اکنون، محتوای پیام‌ها تغییر یافته است و به شهروندان اخطار می‌دهد که طوفان در راه است آماده‌ی عقوبت زیانبار آن باشید، بنا به برآورد مسئولان صحی، این اپیدمی اکنون وارد خانه‌ها شده است و تا ماه جوزا انتظار وقوع فاجعه انسانی را داشته باشیم.

با این حال، از دو زاویه است که خطر وقوع فاجعه انسانی مردم افغانستان را تهدید می‌کند، کرونا و فقر، هردو همچون اژدهای در کمین، دهن وا کرده اند تا مردم بی دفاع را به کام خویش فرو ببرند، اما با وجود هردو بحران موجود، بدون سر درگمی و دستپاچگی باید در جستجوی راه حل بود که حد اقل از یک زوایه مردم تامین شوند.

بنا به گزارش سازمان‌های صحی جهان، کرونا به زودی‌ها از میان جوامع بشریت رفتنی نیست لذا باید زندگی با این ویروس را جزء لاینفک پدیده‌‌های طبیعی حیات بشری دانست و شیوه‌های مبارزه و دفاع در برابر آن را بخشی از زندگی روزمره خود ساخت، راه دیگری وجود ندارد.

با إعمال قرنطین هم نمی‌توان در برابر این هیولای ذره‌بینی پیروز شد، چون کشور ما از توان اقتصادی آنچنانی برخوردار نیست که مخارج چند ماهه شهروندان را تأمین نماید، اگر هم توانایی مالی موجود باشد فساد در امر توزیع نان و غله‌جات چنان گسترده و زنجیره‌ی است که هیچگاه نمیتوان به صورت درست توزیع آن را مدیریت نمود.

در بسیاری از نواحی کابل به خصوص ناحیه ۱۳ از آوان توزیع نان خشک تا کنون، خانوداه‌های زیادی هستند که فقط سه بار به آنان نان خشک رسیده است آنهم در هر خانواده سه عدد نان، با این حال چطور ممکن است که حیات را در برابر قحطی نجات بخشید.

بنا بر این بهترین شیوه‌ی ممکن جهت زدودن خطر، رفع قرنطین و فعال شدن بازار کار است، هم اکنون نیز از قرنطین به معنی واقعی آن خبری نیست، تجمعات و تردد سیل آسای شهروندان در کوچه و خیابان‌ها مفهوم قرنطین را از ذهن ربوده است.

در این حالت تنها کاری که صورت گرفته است قفل شدن محلات کسب و کار و بازار داد و ستد است ورنه در کاستن تجمعات هیچ نقش موثری نداشته است.

با این حال انتظار می‌رود که متخصصان امور، در عوض تشدید قرنطین بی‌ثمر در جستجوی راه حل مبنی بر رفع قرنطین باشند که با در نظرداشت تمرکز بر فعالیت بازار کار، حد اقل توانسته باشند قدری از فشارهای دوجانبه را از زندگی مردم بکاهند، با توجه به عمق فاجعه نباید مردم از دو جانب دچار معضل باشند.