گستاخی بزرگ علیه صلاح الدین «ربانی»
این درحالی است که شماری از اعضای مافیای خانواده گی، تجاری و قومی گذرنامه سیاسی دارند و از اتاق تشریفات ویژه میدان هوایی کابل همانند سوداگران قرون وسطی که در رباط های سرراه اتراق می کردند، استفاده می کنند.
تمرکز قدرت در ید یک فرد یا یک هسته، مصیبت هایی عجیبی دارد. به روز جمعه هفته گذشته مقامات پلیس سرحدی میدان هوایی کابل در برابر صلاح الدین ربانی وزیر خارجه که راهی لندن بود، بی حرمتی کرده و اسباب مشاجره و عصبیت فراهم آورده اند. چنان که پلیس مرزی از روی یک سناریو، دقایقی از خروج وی جلوگیری کرده اند.
استدلال ظاهراً این بوده که داکترغنی دستور داده است که دارنده گان گذرنامه سیاسی برای سفر به خارج باید برگه مجوز از ارگ با خود داشته باشند؛ درغیرآن اجازه سفر برای شان داده نمی شود. اما این دستور وحکم شامل حال وزیرخارجه که قاعدتاً وظیفه اش رسیده گی به امور خارجی و سفر به بیرون و بازگشت به کشور است، مصداق ندارد و این یک اقدام سازماندهی شده بوده است که هدفش کم نظری سفارشی صلاح الدین ربانی بوده است. مگر داکترغنی نمی توانست مقامات ارشد حکومتش را از دستور چشم بسته ای که نافذ کرده، مستثنا کند؟
دلیل مشخصی که دال بر سازماندهی قبلی می تواند ارایه شود این است که همه روزه، ده ها تن از مسئولان حکومتی وحتی غیرحکومتی دارای گذرنامه سیاسی از میدان هوایی همانند کاروانسرا استفاده می کنند و کسی مانع شان نمی شود؛ اما وقتی وزیرخارجه با طی مراحل قانونی می خواهد عازم لندن شود، حکم ممنوعیت دکترغنی دقیقاً در مورد صلاح الدین به یاد شان می آید.
این درحالی است که شماری از اعضای مافیای خانواده گی، تجاری، قومی و حتی ارتباطی های طالبان گذرنامه سیاسی دارند و از اتاق تشریفات ویژه میدان هوایی کابل ( وی آی پی) همانند سوداگران قرون وسطی که با کاروانی از مرکب ها و خدم وحشم در رباط های سر راه اتراق می کردند، استفاده می کنند کسی مزاحم شان نمی شود.
گزارشنامه افغانستان
