آیا امریکا اینقدر بیچاره شده که می خواهد گزینه کاهش خشونت را به جای آتش بس از سوی طالبان بپذیرد؟

داستان موش و گربه بازی های امریکا و طالبان در مورد صلح افغانستان و پایان جنگ در کشور این روزها به مصداق بارز چوپان دروغگو تبدیل شده و به سختی می توان خبرهایی که از مذاکره زلمی خلیلی زاد، نماینده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان، با هیات طالبان در دوحه قطر به گوش می رسد را باور کرد و  آنچه بیش از همه سبب نگرانی افکار عمومی افغانستانی ها و جهان شده برگزاری جلسات مذاکره پشت درهای بسته است.

مساله مهم دیگر، کش و قوس هایی است که در مذاکره ماراتونی خلیل زاد با نمایندگان طالبان در دوحه قطر شاهد بوده ایم: گفت و گوهای مستقیم امریکا با طالبان در مورد صلح و پایان جنگ در افغانستان پس از نه دوره برگزاری زمانی به یک باره توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا به دلیل کشته شدن یک سرباز امریکایی در حمله انتحاری طالبان در کابل متوقف شد که دو طرف در ماه سپتامبر سال گذشته میلادی به توافق صلح نزدیک شده بودند.

اینک اما دوره تازه این مذاکرات بار دیگر با سفر زلمی خلیل زاد به قطر با طالبان از سر گرفته شده است و شنیده می شود که دو طرف مشغول چانه زنی روی امضای توافق صلح در افغانستان می باشند.

سهیل شاهین، سخنگوی طالبان، به تازگی به یک روزنامه پاکستانی گفته است طالبان نسبت به توافق صلح با امریکا تا پایان ماه جاری میلادی(جنوری) خوشبین است.

رسانه دیجیتالی نظامی امریکایی «تسک اند پرپس» طی مطلبی در ۲۶ جنوری در مورد صلح افغانستان و مذاکرات امریکا با طالبان می نویسد:« مشخص نیست امریکا در حال حاضر اینقدر بیچاره و درمانده شده که می خواهد به امضای توافق نامه صلح با طالبان رضایت دهد در شرایطی که طالبان هنوز آتش بس سراسری در افغانستان را نپذیرفته اند در حالی که دونالد ترامپ در سفر غیرمنتظره اش به کابل در ماه نوامبر سال گذشته میلادی به صراحت  اعلام کرده بود آتش بس از سوی طالبان بخش مهمی از هرگونه توافق صلح با این گروه خواهد بود.

در ادامه مطلب تاکید شده است طالبان در ماه دسامبر سال گذشته میلادی خبر اسوشیتدپرس در مورد اعلام آتش بس از سوی این گروه را تکذیب کردند.

سخنگوی طالبان در ۳۰ دسامبر سال گذشته میلادی به «تسک اند پرپس» گفته بود این گروه نه با کسی در مورد آتش بس گفت و گو کرده و نه با آن موافقت نموده است.

باید گفت در دو تازه مذاکرات صلح امریکا با طالبان که این روزها در دوحه قطر با شروع و توقف هایی همراه است طالبان گزینه کاهش خشونت ها در افغانستان را مطرح کرده و روی آن پافشاری دارند. طالبان البته در ازای خروج نیروهای خارجی و امریکا از افغانستان حاضر  خواهند شد خشونت ها را کاهش دهند.

طرف دیگر اما امریکاست که مشخص نیست آیا آتش بس را با کاهش خشونت از سوی طالبان معامله کرده است.

در ادامه مطلب در این مورد می خوانیم: جاناتان هاف من، سخنگوی وزارت دفاع امریکا در مورد واکنش امریکا نسبت به کاهش خشونت از سوی طالبان اظهار نظری نمی کند و تنها تاکید می کند که زلمی خلیل زاد در مذاکره با هیات طالبان دست برتر را دارد.

به نوشته مطلب، سخنگوی وزارت دفاع امریکا در عین حال می افزاید سطح کنونی خشونت طالبان در افغانستان به توافق صلح آسیب زده است و برای اینکه پروسه صلح به پیش برود طالبان باید حملات خود در افغانستان را کاهش داده و به اتش بس پایبند باشند.

در بخش دیگری از مطلب تاکید شده چون دولت افغانستان در مذاکرات پشت درهای بسته امریکا با طالبان در دوحه قطر حضور ندارد، به روشنی نمی داند که آیا امریکا بخشی از نیروهایش را برای مبارزه با تروریزم در افغانستان نگه می دارد یا پس از توافق صلح با طالبان به طور کامل به حضور نظامی خود در افغانستان پایان می دهد. رئیس جمهور غنی در این مورد به نیویورک تایمز گفته است با خروج ۴ هزار سرباز از ۱۳ هزار نیروی امریکایی از افغانستان موافق است؛ غنی با این اظهار نظر در واقع به ترامپ که بارها گفته است تمام نیروهای امریکایی را از افغانستان خارج می سازد کمک می کند تا به یک پیروزی سیاسی برسد.

نویسنده مطلب در قسمت پایانی می گوید آن طور که از اظهارات مقامات امریکایی، حکومت افغانستان و طالبان برداشت می شود، به نظر نمی رسد توافق صلح امریکا با طالبان و در نهایت پایان جنگ در افغانستان تا پایان ماه جاری میلادی ممکن باشد و افغانستانی که از دسامبر سال ۱۹۷۹ میلادی و همزمان با تجاوز شوروی سابق به این کشور همچنان در جنگ و خونریزی به سر می برد مشخص نیست چه زمانی طعم صلح و آرامش را می چشد.

برگردان: حفیظ الله رجبی