از آشفته بازار پارلمان چه خبر؟
نباید هم از مجلسی که تاریخ انقضایش بسر آمده و نمایندگانش درحال پوسیدن در فضای بشدت مسموم آن هستند انتظاری بیش از این داشت که بجای باندبازی و لابی گری و جمع آوری اندوخته و آذوقه ی مادام العمر، به درد مردم رسیدگی کنند
به گزارش خبرگزاری رشد، این روزها خانه ی ملت حال و روز خوشی ندارد و پیوسته از آن خبرهای بدی به گوش می رسد، نمایندگان مرردم ملکی در مجلس بعنوان وکلای این ملت یا در چکرزنی های خارجی بسر می برند یا در پلوخوری های داخلی و آن عده ای هم که حضور دارند بود و نبودشان یکی است!
البته نباید هم از مجلسی که تاریخ انقضایش بسر آمده است و نمایندگانش درحال گندیدن و پوسیدن در فضای بشدت مسموم و مفسد آن هستند انتظاری بیش از این داشت که بجای باندبازی و لابی گری و جمع آوری اندوخته و آذوقه ی مادام العمر برای خود، به درد مردم ملکی رسیدگی کنند.
از یکسو حکومت افغانستان اعلام کرده است تا زمانیکه تمامی هراس افنگنان از بین نروند، هیچ انتخاباتی برگزار نخواهد شد! و این به معنای آنست که تا اطلاع ثانوی هرکسی در هر چوکی ای که هست بی هیچ هراس و نگرانی باقی خواهد ماند و قانون اساسی مبنی بر دوره ای بودن و زمانبندی دستگاه های دولتی رسما نقض خواهد شد.
از سوی دیگر، اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان در صحن علنی مجلس و در روزهای تصمیم گیری و پیگیری پرونده های خاک خورده و روی دست مانده حاضر نمی شوند و پارلمان درحالت نیمه تعطیل بسر می برد؛ حضور تنها ۲۵ وکیل از ۲۴۵ تن در مجلس، (سوم عقرب) مصداقی بر این مدعا است.
دیگر اینکه، برای چندمین بار پیاپی دست های آلوده به فساد اداری و اقتصادی در حوزه های مختلف در پارلمان برای مردم ملکی رو شده است و این بار، نوبت به مواد مخدر از کشت و توزیع گرفته تا قاچاق گسترده ی آن بود که توسط معاون وزارت مبارزه با مواد مخدر مطرح و با سکوت وکلا مواجه شد.
براستی اگر بنا باشد مجلس نمایندگان صرفا هزینه ای بر دوش خزانه ی ملی متحمل کند و باری بر دیگر بارهای حکومت بیافزاید ولی هیچ گرهی از کار مردم ملکی نگشاید چه سود از تداوم آن تا اطلاع ثانوی و با حقوق و معاشات گزاف و سرسام آور؟
در این آشفته بازاری که پارلمان در آن بسر می برد بجای اینکه چشم و گوش و صدای ملت و رابط و حلقه ی اتصال آن با دولت باشد، خود به عامل مفسده تبدیل شده و به تیع آن به بدبینی و شکاف عمیق میان حکومت و مردم ملکی دامن زده است بگونه ای که دیگر کمتر کسی در جامعه ی افغانستان به عملکرد وکلای مجلس باور دارد.
