ترقی و پیشرفت کشور نباید قربانی منیت‌خواهی شود

خبر گزاری رشد – کابل: افغانستان بیست سال قبل بیشتر به یک مخروبه‌ی متروکه مشابهت داشت که زیستن در آن، همانند شبح ترسناک ساکنین خویش را می‌آزرد، در آن زمان کسی نمی‌توانست در رویای خویش تصویر افغانستان امروزی را ترسیم نماید.

در کابل پایتخت کمترین آثار خانه و کاشانه‌ی سالم مشهود نبود، شهری که از در و دیوار آن بوی اسلحه و باروت به مشام می‌رسید، بازار کار و تجارت در پایین ترین حد ممکن فعالیت داشت که صرفا ما یحتاج طرفین درگیر جنگ را تأمین می‌نمود که آنهم در انحصار شبه نظامیان بود، بخش عمده نفوس خلاق و کارکن افغانستان به کشورهای جهان متواری شدند امیدی به بهبودی اوضاع نبود وضعیت خطرناک آن روزگار به یک کابوس وحشتناک میماند که هیچکسی هوای برگشت به وطن در مخیله شان خطور نمی‌کرد، نا باورانه به وطن امروزی دست یافتیم که شهر شلوغ و ساختمان‌های شیشه‌ی آن امید به آینده را مضاعف می‌سازد.

افغانستان کنونی طی دو دهه پیشرفت‌های چشمگیر در عرصه‌های مختلف داشته است، در حال حاضر کشور ما به تکنولوژی مدرن و عصری دسترسی دارد که سائر نقاط جهان نیز از آن استفاده می‌نمایند، سیستم مخابراتی کشور با تجهیزات مدرن در حال ارائه خدمات است که سهولت وصل شدن به دنیای جدید را به مردم افغانستان به ارمغان آورده است، در عرصه تعلیم و تربیه، مکاتب و دانشگاههای افغانستان سالانه هزاران فارغ التحصیل به جامعه علمی تقدیم می‌نمایند که در نوع خود به جهل زدایی از این کشور کمک شایان محسوب می‌‎گردد، در بخش اداره و حکومت داری، کشور ما هم اکنون ساختارمند گردیده و نهادهای نظامی که ریشه‌هایش نیز منسوخ گردیده بود دوباره روی پا ایستاده است.

خطوط هوایی و زمینی به صورت ترانزیت و عادی به دنیای بیرون وصل است که در نوع خودش گام مهم در راستای جهانی شدن و پیشرفت اقتصادی افغانستان مهیا می‌سازد، کشوری که اسلحه و ماین‌ها همانند نیش عقرب تمام بدنه‌ی آن را داغدار و زهر آلود نموده بود اکنون به مکان امید بخش پیشرفت و ترقی تبدیل شده است، کشورهای جهان به عنوان حامیان نظم و ثبات دروازه شان را در عرصه‌های گوناگون به روی مردم افغانستان باز نموده اند از کمک‌های نقدی و اکمالاتی گرفته تا کمک نظامی و آموزش دهی کنار مردم افغانستان ایستاده اند، در بخش تحصیلات عالی، هم اکنون بسیاری از کشورهای مهم جهان که خود، تولید کننده علم می‌باشند بورسیه‌های تحصیلی فراوانی هر سال به فرزندان افغان اختصاص می‌دهند تا آنان را مصدر خدمت به هموطنان شان بسازند، اکنون اشخاص متخصص و با سویه، با مدارج عملی ماستر و دکتری در میان تحصیل یافته‌های افغانستان قد بر افراشته اند که اکثرا با همکاری کشورهای جهان به افغانستان تقدیم گردیده اند.

لذا در هر گونه مناسبات سیاسی، باید زیربناهای منافع ملی در نظر گرفته شود، هیچ شخص و گروهی حق ندارند که بخاطر تأمین منافع شخصی شان این دستاوردها را به باد فنا گرفته و باعث بی نظمی و بی ثباتی در کشور گردند، مردم افغانستان هیچگاه شبح ترسناک دو دهه قبل را نخواهند پذیرفت؛ بنا بر این چه خوب است که همگی به قانون مداری تمکین نموده و منافع ملی را اولویت بخشند.