شماری از بانوان نسبت به وضعیت بد اقتصادی در افغانستان صبح روز پنج‌شنبه (25 قوس) با شعار «مردم افغانستان محتاج یک لقمه نان است!» در یکی از جاده های شهر کابل راهپیمایی کردند.
یکی از بانوان معترض می گوید “علمای اسلام باید در منبرها مردم را هدایت کنند، بحث اقتصاد، سیاست و کنترول ارز مسایلی است که باید به اهل کار سپرده شود، به ویژه برای کسانی که تحصیل کرده اند.”
این بانو اضافه خطاب به جامعه بین المللی می گوید که ممکن نیست که رهبری امارت اسلامی زن های افغانستان را بپذیر، در رأس تصمیم گیری اینها کسانی اند که ممثل پذیرش زن ها اند ولی اندک سهمی را برای زنان قایل نیستند.
این بانوان معترض نسبت به وضیعت بد اقتصادی در کشورشعار “گرسنگی شوخی نیست!” را سر می‌دادند، آنها خواستار رسیدگی به بحران بشری، مشارکت سیاسی و آزادی کار زنان نیز شدند.
در این راهپیمایی بانوان، کودکان و مردان نیز شامل بودند، شماری از کودکان شعار “در افغانستان مرگ تدریجی، بیکاری، فقر، ناامنی – جامعه جهانی افغانستان را فراموش نکنید.” را با خود حمل می‌کردند، از سوی هم یک بانوی معترض دیگر می گوید که این وضعیت نگران کننده است و جامعه بین المللی نباید افغان ها را فراموش کند.
بخشی از این راهپیمایی اختصاص برای آزاد سازی پول های منجمد شده افغانستان نیز اختصاص یافت، این شهروندان در خصوص آزادی سازی پول های منجمد شده افغانستان می گویند که بحران اقتصادی این کشور ناشی از پول های منجمد شده است، با آزاد شدن این پول ها افغانستان می تواند در خصوص کنترول اقتصاد خودکفا شود.
بحران اقتصادی بیشتر روستا نشینان افغان را آسیب پذیر ساخت و حتا به نقل از گزارش سی ان ان خانواده ها مجبور به فروش دختران خردسال شان شدند، روی این مسأله بانوان معترض می گویند که “لطفن کودکان تانرا نفروشید، رهبری /حکومت/ باید بحران فقر را مدیریت کند و گرسنگی شوخی نیست!”
این در حالیست که پس از تغییر رژیم بیشتر بانوان افغان کارهای شانرا در نهادهای حکومتی و غیر حکومتی از دست دادند و اکنون این قشر در بی سرنوشتی به سر می برند، مقامات حکومت کنونی بار ها در این باره گفته اند که منتظر ایجاد زمینه مصئون برای زنان افغان اند.
