بلینکن: اگر از افغانستان خارج نمی‌شدیم با ۳ هزار نیرو توان مقابله با طالبان را نداشتیم
آنتونی بلینکن؛ وزیر خارجه امریکا بار دیگر از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، دفاع کرده و گفته‌است که اگر این نیروها خارج نمی‌شدند توان مقابله با موج حملات طالبان را نداشتند.
به گزارش صدای امریکا، آنتونی بلینکن (دوشنبه شب ۴ دلو) در سخنانی در واشنگتن، بار دیگر با صراحت از خروج کامل قوای امریکا از افغانستان دفاع کرد و گفت که اگر واشنگتن قوای خود را به طور کامل از آن کشور بیرون نمی کرد، کشورش با دو رویداد مواجه می شد: حملات طالبان بر نیروهای خارجی و افزایش ناامنی در شهرهای بزرگ.
او گفت که تصمیم به خروج کامل قوا از افغانستان توسط ادارهٔ‌دونالد ترامپ گرفته شده بود که بر اساس آن، تمام قوای امریکایی باید تا آخر ماه می ۲۰۲۱ از افغانستان خارج می شدند.
بلینکن گفت: “ما توافقی را از ادارهٔ پیشین [امریکا] به میراث گرفته بودیم که ایالات متحده را ملزم می کرد تا ماه می سال گذشته افغانستان را ترک می کرد. در عوض طالبان تعهد کرده بودند که از آغاز توافق تا ماه می ۲۰۲۱، بر قوای امریکا و ایتلاف فیر نکنند.”
به گفته او گروه طالبان همچنین تعهد کرده بود تا از حملات تهاجمی بزرگ بر مراکز ولایات پرجمعیت اجتناب کند؛ اما بر اساس این توافق، طالبان می توانستند به سایر مناطق افغانستان به حملات شان ادامه دهند.
آقای بلینکین افزود که گروه طالبان تا اندازه ای تعهد کرده بود به تروریستانی که قصد حمله بر قوای ایالات متحده و متحدین آن را داشتند، پناهگاه فراهم نکند.
به گفته وزیر خارجه امریکا، جو بایدن باید تصمیم می گرفت که با در نظرداشت ضرب الاجل تعیین شده با این توافق چه کاری انجام بدهد.
او گفت که ایالات متحده در آن زمان در طولانی ترین جنگ خود در افغانستان به سر می برد و ”ما باید از خود سوالات دشواری را می کردیم که ادامهٔ این جنگ از چه شایستگی برای ما برخوردار است. چه چیز را می توانستیم به دست بیاورم، با کدام هزینه و آیا ارزش آن را دارد؟”
به باور وی، بایدن با در نظر داشت همه مسایل به این نتیجه رسید که نسل سوم امریکا نباید به جنگ افغانستان اعزام شود.
آقای بلینکن همچنین این ارزیابی ها را نادرست خواند که با حفظ سه هزار نیرو و با هزینه نسبتا کمتر ایالات متحده می توانست در افغانستان حضور نظامی خود حفظ کند.
وزیر خارجه امریکا گفت:”اگر فراتر از ضرب الاجل [در افغانستان] باقی می ماندیم، دو چیز رخ می داد: یکی طالبان حملات تهاجی خود را علیه ما و قوای متحدین ما از سر می گرفت و مجبور می شدیم از خود دفاع کنیم که می کردیم؛ اما نه با سه هزار نیرو.”
علاوه بر آن، طالبان حملات تهاجمی خود را بر مراکز ولایات ها از سر می گرفتند تا بر آن کشور مسلط شوند. در چنین وضعیتی، سه هزار نیروی ایالات متحده، با شماری از قوای متحدین و قوای امنیتی افغانستان در برابر حملات تهاجمی طالبان ناکافی بود.
آقای بلینکین با استناد به اظهارات وزیر دفاع امریکا گفت که اگر قوای امریکایی بار دیگر هدف حملات قرار می گرفتند، واشنگتن مجبور می شد تا برای مدت زمان نامحدود، ده ها هزار نیروی خود را مجددا به افغانستان اعزام کند.
وزیر خارجهٔ امریکا تاکید کرد میراثی که از ادارهٔ قبلی ایالات متحده به ادارهٔ بایدن در افغانستان باقی مانده بود،گزینه “بین حفظ وضع موجود با سه هزار نیرو و ترک آن کشور نبود؛ بلکه انتخاب بین ترک کامل افغانستان و یا تکرار جنگ بود.”
آقای بلینکن همچنین گفت که پس از حملات یازدهم سپتمبر ۲۰۰۱، امریکا به افغانستان رفت و ۱۰ سال قبل با کشته شدن اسامه بن لادن، رهبر شبکهٔ القاعده و تضعیف آن سازمان، به هدف اولیهٔ خود نایل شد؛ اما اعتراف کرد که امریکا در قسمت “ملت سازی” در افغانستان با شکست مواجه شد.
این در حالی است که خروج نیروهای امریکایی و متحدان آنها از افغانستان با انتقادهای گسترده ای همراه شده و دولت باید به دلیل اتخاذ این تصمیم تحت فشار شدید قرار دارد. تحلیلگران امریکایی همچنین شکست امریکا در افغانستان را شرم آور می دانند و نسبت به پیامدهای آن در بلندمدت هشدار می دهند.
لینک کوتاه