افغانستان، قربانی تروریزم!

روز گذشته روز جهانی قربانیان تروریسم بود. معمولا نام افغانستان با عنوان تروریسم گره خورده است. هرجا نام تروریسم و تروریست است، ناخودآگاه یکی از نام‌هایی که برای همه تداعی می شود، افغانستان است.
متاسفانه بدنامی تروریسم دامن جغرافیای افغانستان را لکه دار ساخته و دود این بدنامی و زشتی به چشم تمامی مردم افغانستان رفته است. در حالیکه اکثریت مطلق مردم افغانستان نه در بوجود آوردن این پدیده زشت نقشی نداشته اند و نه هم موافق این ایده و افکار می باشند. همچنین اگر به عمق مسئله تروریسم و افراطیت‌گرایی و رابطه آن با افغانستان نگاه کنیم؛ ابعاد این قضیه در داخل افغانستان محدود به یک گروه کوچک قومی – مذهبی می باشد و در خارج هم ریشه اصلی و اساسی این پدیده به کشور همسایه (پاکستان) و قدرت های جهانی وصل است.

یکی از دردآور ترین حرف ها راجع به قضیه تروریسم و افغانستان؛ تعمیم این پدیده برای عموم مردم کشور است. متاسفانه گروه‌های تروریستی با جنگ و صلحی که در طی چند دهه گذشته در جغرافیای افغانستان انجام دادند، نام و فرهنگ مردم ما را با پدیده شوم تروریسم گره زدند؛ چنانچه در هر کنج این کره خاکی اگر حمله‌ای تروریستی انجام می گیرد، یکی از مردمان و جغرافیای که انگشت اتهام به سوی آنان حواله می شود، مردم افغانستان است. در حالیکه اصل مسئله این است که اکثریت مردم افغانستان با گروه ها و پدیده جنایت بار تروریسم به شدت مخالف هستند.

از سوی دیگر اکثریت مطلق مردمان افغانستان قربانی اصلی تروریسم بوده و هستند. بنابر آمارها در طول بیست سال اخیر دست کم حدود ۲۵۰ هزار فرد ملکی قربانی جنگ و خشونت تروریسم در افغانستان شده اند. حدود دو برابر همین تعداد هم معلول و معیوب گردیده که باید سال های درد و رنج را تحمل کنند.
البته این نکته نیز غیر قابل کتمان است که بخش های از افغانستان در طول حدود ۴ دهه گذشته محل تروریسم پروری و گروه های افراطی بوده است. حضور القاعده در کشور که با تبانی پاکستان و گروه های سنت گرا در زمان جهاد افغانستان صورت گرفت، سرآغازی بود برای تروریسم پروری و بدنامی جغرافیای فرهنگی (خراسان بزرگ) با نام زشت این پدیده. پس از این مسئله و با ظهور طالبان و گروه های دیگر افراطی، افغانستان در کنار پاکستان شد محل تروریسم پروری؛ تاحدی که در جنگ های خانمان سوز دو دهه گذشته بخش بزرگ از افکار و اندیشه تروریستی در افغانستان سرمنشا آن بوده است.

اما نکته اصلی و مهم در زمینه ایجاد و تقویت تروریسم که نباید فراموش کرد، نقش کشورهای خارجی به خصوص امریکا و غرب است. دول غربی در بیست سال گذشته با جنگ و صلح در افغانستان و نقاط مختلف جهان به رشد این پدیده کمک کردند. هرچند که امریکا و غرب مدعی مبارزه با تروریسم بودند/ هستند، ولی در عمل این کشورها مهم ترین حامی جریانان افراطی و تروریستی در جهان می باشند. به حوادث خونبار خاورمیانه اگر نگاه کنیم تصویری واقعی از رابطه امریکا و تروریسم برای ما نمایان می شود.