بنی آدم سرشت خواب دارد

من از آوان تولد به مدت پنج‌سال خواب بوده‌ام. در خواب غذا می‌خورده‌ام، درخواب راه می‌رفته‌ام و گلاب‌به‌رو در خواب دستشویی می‌رفته‌ام و خیلی‌چیزهای دیگر. خواب‌های را که در این بازه‌ زمانی دیده‌ام هنوز یادم هست. مثلا یادم است یک‌دفعه خواب دیدم که بالای چوکی خواب رفته‌ام، بعدها در تعبیر خواب خواندم هرکسی خواب ببیند که خواب رفته است، وزیر دفاع می‌شود. بیچاره مادرم باورش شده بود و همیشه مرا سترجنرال صدا می‌زد.توضیح می‌خواهید؟ باشد این هم از توضیح:

روزی مادرم گفت سترجنرالِ عزیزم!این مصرع شعر را شنیده‌ای که می‌گوید «بنی‌آدم سرشت خاک دارد/ اگرخاکی نباشد آدمی نیست»؟ گفتم یس. انگلیسی من از همان زمان اکسلنت بود، در حد برودکاستینگ سرویس ملی. گفت، می‌خواهی این شعر را برایت تفسیر کنم؟ بازهم گفتم جیششش (یعنی یس). مادرم گفت، اوکی فرزند heart ‌بندم؛گوش کن! گفت، بنی‌آدم سرشت خاک دارد؛ یعنی همان‌گونه که در فصل بهار خاک‌ها سست و نرم می‌شود، وزیر دفاع هم، ببخشید… آدم هم سست و نرم می‌شود و زود-زود خواب می‌رود. و دیگر اینکه بنی‌آدم هرقدرخاک‌آلودتر باشد، خواب‌آلودتر است و هرقدرهم که خواب‌آلودتر باشد بنی‌آدم‌تر است و بازهم هرقدر بنی‌آدم‌تر باشد خواب‌آلودتر است و در نتیجه شانس‌اش برای وزیردفاع‌شدن بیشتر است. درست است که من خیلی انتلجنت بودم؛ ولی فقط قسمت‌های «تر» این کلمات برایم مانوس بود. با خود می‌گفتم، پس بدون دلیل نیست که من همیشه «تر» هستم. از همان آوان کودکی طرز خواب در وزارت دفاع برایم آشنا شد. حسرت آهنگ «باچه از مو کلان شوه والی بامیان شوه» در دلم ماند. مادرم می‌گفت، درست است بنی‌‍آدم سرشت خاک دارد، ولی سرشت خاک بامیان اصلا بدرد وزارت دفاع نمی‌خورد؛ فقط بدرد والی بامیان و کچالو می‌خورد. برای وزیردفاع شدن فقط باید زیاد کچالو بخوری و خواب‌‎آلود باشی، چون بناست بنی‌آدم وزیر دفاع شود نه هر چوب چارتراش که فقط بدرد تابوت‌سازی می‌خورد!

مهدی شیرآبادی/هشت صبح