به بهانهء شایسته سالاری، تقویت قومگرایی در ادارات دولتی
خبرگزاری رشد- شایسته سالاری بهانهء خوبی برای گماشتن و استخدام اقارب و خویشاوندان و همچنان یکی از عوامل مخرب و بازدارندهء پیاده سازی اصول دموکراسی و عدم استفاده از فکر های جمعی و پیاده نشدن معنای واقعی شایسته سالاری در نظام فعلی حکومتداری دولت ،و دلیل روشن یأس و تشتت و افزایندهء خشم مردم علیه ادارات قومگرا و ناشایسته سالار دولت ، مسؤولین نابخرد و گردانندگان ناتوان سیستم اداری افغانستان گردیده است.
در ادارات دولتی فرهنگ شایسته سالاری جای خودرا به وساطت های مالی و قومی موکول کرده ویا هم اشخاص و افرادیکه به اساس اصول های دموکراتیک شایسته سالاری به مؤفقیت های کاری نیل آمده اند.
از طرف عنصر های ضد شایسته سالار و قومگرا اخطاریه و پیام های استنتاج ختم کاری دایمی را در کارنامه های وظیفوی خود مهر میزنند.
مسؤولین و مجریان نظام فعلی افغانستان اصل شایسته سالاری و توانای های فکری و مدیریت را تنها و تنها در اقارب خود مشاهده میکنند و ادعا های غیر معقول و ناپسند را به منظور تصفیه سازی و دفاع از آلوده بودن اداره و مدیریت خود دلیل اقناء میدانند.بی خبر از آنکه خداوندگار جهان شرف و عظمت انسانی را به بنده گانش به اساس شایستگی های اعمال و کردار نیک عطا نموده است نه به اساس قوم وقبیله .
نبود پذیرش حقایق اصول های ذاتی و ماهیت و طبیعت باطنی شایسته سالاری ،استقلال و اعتلای جامعه افغان را به طرف بن بست های ساختار شکنانه میلان داده و مانع نهادینه شدن اصل های کلی قانون و ظوابط عمومی در کشور شده ،سنت و فرهنگ اصلی شایسته سالاری را با تیغ و خنجر خیانت ها و انحرافات بسوی قومگرای سوق و تحرک داده اند که جز از انهدام ماهیت های انسانی چیز دیگری نبوده و نیست.
هر قوم وهر قبیله و استعداد های طبیعی و نهفته در بطن جامعهء خود دارد و اما مشکل اساسی که مانع ظهور همچون استعداد ها در جامعه شده مشکلات و ناهنجاری های اقتصادی و نبود حمایهء خوب پایه های پولی و نبود سهولت ها و معیار های معمول عصر و زمان از حجم و میزان کتلهء آنها تفریق نموده جلو بسط و گسترش رقابت های فزیکی ذهنی و شایستگی در بازار شایسته سالاری را گرفته است.
برخی ها به این عقیده اند که قابلیت ها و استعداد بستگی و منوط است به عشیره های قومی و گروهی .قومی را بهترخوبتر و شایسته تر از قوم دیگری میدانند در حالیکه طبق آیات قرآنی و احادیث توانای و استعداد هیچ گاهی به اساس برتری های قوم وقبیلوی تقسیم بندی و توزیع نشده است .ولی سعی و تلاش تحقیق و تفحص به منظور افزودن توانای های علمی و اکادمی و یافتن مهارت های مسلکی ،مطالعات و دنبال راه ها و رمز های پوشیدهء مؤفقیت مسألهء است جدا .
تقرر و استخدام به اساس اصول واقعی دموکراسی و اصل شایسته سالاری در نظام که رونق اقتصادی آن هنوز در دروازه صفر موقعیت دارد نیاز مبرم و اولیه شمرده میشود .ولی ذهنیت هاو مفکوره های مخالف اصل شایسته سالاری سیستم عقیدتی و معیاری بین المللی شایسته سالاری را به یک معضله بین القومی و به یک نظام قوم سالارمبدل و مسمی نموده است که خود حاکمیت ملی و حاکمیت قانون را زیر سوال میبرد.
در یک نظام نوپا چنین فرهنگ نه تنها فضای پیشخوان یک جامعه را دیزان و شکل روشنتری نمیدهد بلکه بوی وطمع آزادی و عدالت را از بیخ و بن می افکند .
واقعگرا
