خبرگزاری رشد_کابل: پس از ماهها تاخیر در پروسه صلح بین الافغانی، لیست نهایی اعضای مذاکره کننده دولت از سوی ارگ ریاست جمهوری اعلان شد، آنچه که در این لیست مشاهده میگردد، بیشتر به منظور سهیم بودن درون تیمی شرکای قدرت در پروسه صلح گزینش گردیده است، با این حال آقای عبدالله به عنوان یکی از شرکا در ساختار قدرت، در قبال لیست ارائه شده اعتراض نموده و آن را سلیقهی و فرد محورانه عنوان نموده است، ایشان مدعی است که در لیست ترتیب داده شده با سپیدار مشوره نگردیده است و تیم رییس جمهور اسامی اشخاص مورد نظر خود را در آن گنجانده است، به گفتهی آقای عبدالله تعیین اعضای مذاکره کننده و مدیریت پروسه صلح از صلاحیتهای شورای عالی مصالحه است که رییس جمهور در آن مداخله نموده است، قبل از این خبرهایی از جدال و کشمکش بر سر تعیین هیأت مذاکره کننده به گوش میرسید، اما اینبار شکاف آن عمیق تر از قبل گزارش میشود.
با اینکه نا رضایتی میان شرکای قدرت در قبال تعیین هیات مذاکره کننده برجسته گردیده است، اما در این طرف نقش جوانان و جامعه مدنی که یکی از ارکان مهم دموکراسی محسوب میگردند، نیز نادیده گرفته شده است، آنچه که در لیست مشاهده میگردد، اکثرا اشخاصی اند که بنا به تعلقات سیاسی و تیمی به یکی از شرکای قدرت شامل لیست گردیده اند، جوانان و جامعه مدنی که تعلق سیاسی به کدام تیم ندارند در ترکیب هیأت کمرنگ اند، طی بیست سال حاکمیت دموکراسی، جامعه مدنی در تحکیم پایههای نظام نقش ارزنده و بارز ایفا نمودند، آنان با قلم و قدم شان نظام را حمایت نمودند، در نهادینه سازی ارزشهای دموکراسی پیشگام و پر تحرک عمل نمودند، فارغ از تعلقات سیاسی، همیشه بی مزد و امتیاز در راستای حمایت از نظام پیش قدم بودند، اکنون نیز بیشترین نقش را در برابر تمامیت خواهی طالبان جامعه مدنی ایفا مینماید.
واقعیت این است که روش منسوخ تیمگرایی به جای جوانگرایی و تخصص گرایی به یک فرهنگ مبدل شده است، بعضی از زعیمان سیاسی کمتر به جوهره دموکراسی باورمند هستند، دید زعیمان سیاسی در قبال تحولات، اکثرا بر مبنی تیمی بوده است جوانان اکثرا در عقب تصمیم گیریها به عنوان دنباله رو پذیرفته شده اند، آنانی هم که گاهی جوانان را به عنوان سمبل جوانگرایی با خود داشته اند بیشتر شامل جوانانی بوده است که به نوعی در پیش چشمان اصحاب قدرت خود نمایی داشته است، آن عده از جوانان و اعضای فعال جامعه مدنی که دور تر از حصارهای محکم ارگان ها بوده اند، همیشه نادیده گرفته شده اند هیچ معیار و کیفیتی در قبال شناسایی اشخاص خبره فارغ از حلقه قدرت در نظر گرفته نشده است به همین دلیل است که نقش جوانان در تعیین سرنوشت و تصمیم گیریهای مهم کمرنگ است.
بنا بر این، پیشنهاد میگردد با توجه به اینکه جوانان و جامعه مدنی در میز مذاکرات به جز ارزش های دموکراتیک هیچ ملاحظهی را در نظر نمیگیرند، نقش شان برجسته گردد، بعضی از سیاسیون به دلیل مصلحتهای سیاسی آینده شان نمیتوانند از نظام دفاع نمایند، قبل از اینکه نقش برازنده در قبال حفظ نظام داشته باشند، بیشتر به امتیازات سیاسی خود می اندیشند در عوض چنین اشخاص بهتر است از چهرههای جوانی که تعلقات سیاسی ندارند در پروسه صلح کار گرفته شود، گزینش چنین جوانان فارغ از حلقهی تنگ حصارهای دولتی صورت گیرد جوانان و جامعه مدنی که با اصحاب قدرت شریک نیستند راهگشای واقعی مسیر صلح و ثبات در آیندهی سیاسی خواهند بود.