حکومت وحدت ملی در سال ۲۰۱۶ میلادی با پنج مانع عمده مواجه است و اگر در رسیدگی و مبارزه با هریکی از آن کوتاه بیآید، ممکن به یک فاجعه بیانجامد.

به گزارش خبرگزاری رشد، نیکولاس هیسم، نماینده ویژه منشی عمومی ملل متحد برای افغانستان با بیان این مطلب می گوید که بقای حکومت وحدت ملی در سال ۲۰۱۶، “یک دست آورد تلقی می شود”.

به نقل از صدای امریکا، آقای هیسم، روز سه شنبه در شورای امنیت ملل متحد گفت که بقا به معنی تعامل فعال با آزمون های چون مسایل امنیتی، اقتصادی، سیاسی و بیکاری می باشد.

نمایندۀ ویژۀ آقای بان کی مون گفت که حکومت باید با اقتصاد در حال انقباض با رشد پایین، میزان بلند بیکاری، شورشگری رو به افزایش و “یک فضای سیاسی بی نهایت شکنند و منقسم سیاسی” مجادله و مبارزه کند.

نیکولاس هیسم تاکید کرد که اگر افغانستان در هریکی از پنج آزمون کوتاه بیاید “با پیامد های شدید سیاسی و عواقب دیگر در تمام آن کشور” مواجه خواهد شد.

کسب حمایت مالی میان مدت

نیکولاس هیسم علاوه می کند که حکومت وحدت ملی باید حمایت های مالی عمدۀ بین المللی- به ویژه حمایت های میان مدت را حفظ کرده و در عرصۀ “صلح پایدار پیشرفت” های را حاصل کند.

افغانستان تقریباً ۶۹ درصد مصارف حکومت را از کمک های بین المللی مصرف می کند و به گفتۀ آقای هیسم اگر در حفظ اعتماد کشور های تمویل کننده ناکام بماند “تاثیرات شدیدی را متقبل خواهد شد.”

آقای هیسم، فساد اداری را یکی از چالش های دیگر در فرا راه حکومت وحدت ملی افغانستان خوانده گفت که باید در مبارزه علیه آن از خود قاطعیت نشان دهد اما تصریح کرد که کشور های تمویل کننده نیز در این راستا باید “واقعبینانه تر” عمل کنند.

باتوجه به فعالیت های شورشگری طالبان، در این اواخر داعش یا گروه دولت اسلامی و القاعده در افغانستان، نیکولاس هیسم می گوید که نیرو های امنیتی افغان توانسته اند گروه داعش را در یک منطقه محدود سازند.

اما، به گفتۀ وی با اعلام خروج و کاهش نیرو های بین المللی در سال ۲۰۱۴ شورشگری و حملات طالبان در مناطق مختلف شدت کسب کرده است.

فصل شدید جنگ

نیکولاس هیسم، در نشست شورای امنیت ملل متحد ” یک فصل شدید جنگی” را در افغانستان پیشبینی کرده گفت که نیرو های افغان توانستند به تنهایی “بخش عظیم آن کشور را باوجود دشواری های شدید و ناهنجاری های امنیتی، حفظ کنند.”

در گزارش بان کی مون، منشی عمومی ملل متحد در امور افغانستان، مسئلۀ سقوط موقت شهر قندز به مثابۀ بزرگترین ناکامی حکومت افغانستان در سال گذشتۀ میلادی پس از سقوط طالبان در ۲۰۰۱ حساب شده است.

آقای هسیم هشدار داد که سقوط شهر قندوز، هرچند موقتی، “برای موقف سیاسی حکومت وحدت ملی پیامد های قابل توجهی را به بار خواهد آورد.”

نیکولاس هیسم اما تاکید کرده گفت”مردم افغانستان خواهان صلح اند، سزاوار صلح اند و به صلح نیاز دارند.”

وی از نشست چهارجانبۀ صلح در کابل و اسلام آباد استقبال کرده آن را مثبت خواند اما تاکید کرد که مذاکرات صلح در افغانستان با همکاری و حمایت کشور های همسایه و منطقه می تواند به یک پروسۀ موفق بیانجامد.

آقای هیسم از تلاش های حکومت پاکستان برای نقش آن کشور در راستای تلاش به منظور آغاز دوبارۀ روند صلح افغانستان استقبال کرد.

دورنمای مذاکرات مستقیم صلح

محمود ثیقل، سفیر افغانستان در ملل متحد گفت که نشست چهارجانبۀ صلح در ماه گذشته چهار بار در کابل و اسلام آباد دایر شد و موفق شده تا یک راهکار را برای گام های بعدی نهایی سازد.

در آخرین نشست چهارجانبه در کابل جوانب اعلام کردند که قرار است در هفتۀ نخست ماه مارچ مذاکرات مستقیم صلح با طالبان صورت گیرد اما طالبان هفتۀ گذشته اعلام کردند که در روند مذاکرات مستقیم صلح شرکت نمی کنند.

آقای هیسم نیز در نشست شورای امنیت گفت که تازه ترین ملاقات وی با کمیسیون سیاسی طالبان نشاندهندۀ این مطلب است که آن گروه “تا هنوز برای شرکت در مذاکرات مستقیم صلح با حکومت افغانستان آماده نیستند.”

آقای ثیقل با تذکر از اظهارات اخیر سرتاج عزیز در بارۀ رهبران طالبان گفت “مقامات پاکستانی علناً اعتراف کرده اند که رهبران و خانواده های طالبان در پاکستان زندگی می کنند و از نفوذ قابل ملاحظۀ بر آنان برخوردار اند.”

سفیرافغانستان در ملل متحد یکبار دیگر از طالبان افغان خواست تا به پروسۀ صلح بپیوندند و بر نقش پاکستان در تحقق این روند تاکید کرد.

آقای ثیقل گفت که نشست چهارجانبۀ صلح با سه واکنش مواجه شده است؛ “برخی ها آمادگی نشان داده اند؛ برخی شرایط پیشکش کرده و برخی هم موانع را ایجاد کرده اند”.

اما سفیر افغانستان گفت که امنیت، انکشاف، حقوق بشر و تمامی دست آورد های افغانستان هر روز با تهدید مواجه بوده و برای حفظ آن “همکاری منطقه یی نیاز است.”

شورای امنیت ملل متحد به اتفاق آرا، قطعنامۀ را به تصویب رساند که در آن ماموریت سیاسی ملل متحد برای افغانستان یا یوناما تا ۱۷ مارچ سال ۲۰۱۷ تمدید گردید.