خط و نشان کرزی از دهلی نو برای اسلام آباد
روابط میان کابل و اسلام آباد با کارشکنی های پاکستان در قبال طالبان و صلح در سردترین حالت خود قرار گرفته است که دلیل شد بر رفت و آمدهای مقام های حکومت حال و گذشته به هند و در تازه ترین سفرها، کرزی از دهلی نو خطاب به پاکستان: نمی توان افغانستان را برای همیشه از صلح بازدارید!
افغانستان در حکومت وحدت ملی بر سر دوراهی دوستی با هند و خشم پاکستان قرار گرفته است و اگر غنی در سال ۲۰۱۴ با دست دوستی و وعده همکاری همه جانبه به پاکستان رفت و پاسخی جز جنگ و هراس افکنی بیشتر ندید اما بارها تلاش برای نزدیکی به هند نیز واکنش شدید اسلام آباد از اخراج اجباری مهاجران گرفته تا ناآرامی بیشتر و انتحاری روبه رو شد.
در این میان حامد کرزی، رییس جمهور پیشین در افتتاحیه کنفرانس سیاسی و جغرافیایی رایسینا در دهلی نو از ابراز نگرانی های خود نسبت به اقدامات امریکا در دولت گذشته به پوتین گفت و اینکه جنگ امریکا و متحدان غربی در برابر هراس افکنی به کاهش تندروی در منطقه و افغانستان نمی رسد.
رییس جمهور سابق تندوری در کشور را رو به گسترش می داند که اگر در زمان زمامداری وی ابرقدرت ها در همکاری و بدون تنش بودند اما اکنون امریکا و روسیه در افغانستان در برابر هم قرار گرفته اند.
طی ۱۵ سال گذشته امریکا تنها قدرت نقش آفرین در افغانستان بوده و روسیه با توجه به تجربه تلخ گذشته و اتفاقات منطقه ای و پیرامون این کشور، بدون دخالت و در فاصله با افغانستان قرار گفته بود اما طی ماه های اخیر اعلام کرد که گفتگوهایی با گروه طالبان داشته است.
هرچند این اقدام روسیه با واکنش های تند برخی مقام های دولتی روبه رو شد اما با توجه به ضعف حکومت در برقراری ثبات و کنترل جنگ در برابر مخالفان مسلح در کنار نفوذ روز افزون نیروهای داعش در شمال، این احتمال نزدیک به واقعیت می باشد که روسیه با به خطر افتادن مرزهای کشورهای تحت نفوذ به دنبال استفاده از گروه طالبان در مقابله با تروریستان داعش است.
از سوی دیگر، کرزی به عنوان منتقد اصلی حکومت وحدت ملی که خود را چهره ای تاثیرگذار در مناسبات کشور می داند، بارها تلاش کرده با روش های گوناگون همچنان به عنوان یک مهره مهم سیاسی هم در داخل و هم خارج کشور نقش آفرینی کند، شخصی که ۱۳ سال زمان داشت تا افغانستان را به ثبات برساند اما با چالش های امنیتی فراوان، فساد و طالبان قدرتمند به حکومت وحدت ملی سپرد.
مناسبات نزدیک از انکشاف گرفته تا سیاست با دولت دهلی نو برای افغانستان به مانند یک بمب ساعتی است زیرا زمانی که مقام های پاکستان آشکارا مسیله کشمیر را مربوط به جنگ مدام افغانستان می داند و محار تروریستان را در دست دارد، رابطه با دشمن دیرینه اسلام آباد، همان ناامنی و کشتار بیشتر است.
اما سال ها مدارای افغانستان با سیاست خصمانه اسلام آباد از تمویل و تجهیز تروریستان گرفته تا دخالت در سیاست داخلی کشور، نتیجه ای جز جنگ همیشگی نداشته است، میراثی که کرزی با سرخم کردن در قبال اسلام آباد و برادر خواندن طالبان برای دیگر مقام ها برجای گذاشت و سخنان اکنون وی در قبال پاکستان تنها همراهی با جریان مردمی و حکومتی ضد این کشور در افغانستان است.
حال کرزی به عنوان مخالف سرسخت امریکا در تغییر رویکرد روسیه در افغانستان به دنبال گرفتن ماهی از آب گل آلود است و یا در پی تجدید قوا به عنوان مهره اصلی تحولات افغانستان؟
شخصی که از فردی گمنام در سیاست به راس قدرت در افغانستان رسید و در سیاسی زیرکانه مخالفان بزرگ را از میدان بیرون کرد و از متحد امریکا به منتقد تغییر رویکرد داد، اکنون به دنبال رسیده به قدرتی است مانند گذشته.
کرزی همان سیاستمداری با سیاست گذشته است: نزدیکی به اسلام آباد و طالبان! و اگر از آدرس دهلی نو خطاب به پاکستان از صلح می گوید در پی صلح آلوده به طالبان و پاکستان می باشد نه نابودی تروریست و خودکفایی سیاسی افغانستان.
