چه کسی مسوول این فاجعه عظیم است؟

فاجعه عظیمی خلق شد، بیش از چهل تن شهید و بیش از هفتاد تن دیگر مجروح شدند. کسانیکه رفته بودند تا تذکره بگیرند و برای شرکت در یک پروسه مهم ملی آماده شوند، اما شناسنامه هایشان با خون خودشان امضا شد. چه کسی مسوول چنین فاجعه ی است؟ مسوول مستقیم این فاجعه حکومت و در راس همه شخص غنی است به چند دلیل.

اول؛ غنی انتخابات پارلمانی را سه سال به تاخیر انداخت با این استدلال که شرایط امنیتی مناسب نیست. مردم هم پذیرفتند. خب وقتی شرایط آماده نیست و حکومت نمی تواند امنیت انتخابات را بگیرد چه می توان کرد.

اما امسال آمد و گفت حالا شرایط آماده است انتخابات می کنیم، بسیار خوب. مردم هم آماده شدند.

انتخابات یک امر مهم ملی است، بودجه ویژه دارد. تامین امنیت آن تمهیدات خاص خودش را می خواهد. انتخابات افغانستان گرانترین انتخابات دنیاست چرا چون بیشترین هزینه را برای تامین امنیت لازم دارد و دنیا این بودجه را در اختیار حکومت قرار داده است. پس وقتی حکومت اعلام می کند که آماده است انتخابات را برگزار کند، به این معناست که همه امکانات را از جمله برای تامین امنیت این پروسه ملی فراهم کرده است. برنامه ریزی کرده و همه چیز را سنجیده است.

دوم؛ غنی رسما به ۲۴ والی و به تمام کارمندان دولتی و به وزارت حج و اوقاف دستور می دهد که مردم را وادار به ثبت نام کنند. پس چرا امنیت ثبت نام کنندگان را بصورتی که لازم است تامین نکرد؟

همایون رییس ثبت و احوال نفوس امروز گفت که از قبل به حکومت از احتمال حمله قوی در دشت برچی گزارش دادیم و هشدار دادیم اما حکومت هشدار ما را جدی نگرفت.

چرا این هشدارها جدی گرفته نشد؟

سوم؛ مسلم است که مردم زیر عنوان های زیادی قربانی می شوند. مراسم مذهبی مردم مورد حمله قرار می گیرد، اجتماعات اعتراضی و مدنی مردم مورد حمله است، نهادهای آموزشی مورد حمله انتحاری قرار می گیرد و امروز مردم در محل ثبت و احوال نفوس که برای اخذ تذکره رفته بودند مورد حمله خونین تروریستی قرار گرفتند.

تداوم این امر یعنی اینکه مردم، به مکتب نروند، فاتحه نگیرند، عروسی نکنند و حق خود را مطالبه نکنند.

چهارم؛ حکومت افغانستان بیش از ۳۰۰ هزار نیروی امنیتی دارد، صدها آموزگار و مشاور خارجی دارد. حمایت ناتو و غرب و آمریکا را دارد. اینها امکانهایی است که افغانستان هیچ وقت نداشته است. این امکانها برای تامین امنیت چیز اندکی نیستند. حالا با اینهمه چه کسی مسوول است؟

پنجم؛ حکومت بخوبی می داند که از مدتی است مردم خاص و منطقه خاصی هدف حمله هستند، در این صورت حکومت باید آمادگی متقابل را نیز داشته باشد. اما در کابل کمترین میزان امکانات و تجهیزات برای غرب کابل است. شمار پولیس حوزه شش و سیزده اندک است و امکانات شان ناچیز.

حکومت باید هرچه فوری این حفره امنیتی را پر کند، استفاده برخوردار بودن مردم از امکانات حق مردم است و تامین امنیت وظیفه حکومت. هیچ راه منطقی دیگری نیست. در غیر آن مردم وقتی کارد به استخوان شان برسد _که رسیده است_ راه هایی را جستجو خواهند کرد که انتهایش نا معلوم است.

ششم؛ جامعه جهانی ۱۷ سال است که چشم به واقعیت های افغانستان بسته است. اگر دروغ نمی گویید، اگر واقعا برای تحقق دموکراسی و حقوق بشر به افغانستان آمده اید، پس چرا چشم به روی کشتن سیستماتیک جدی ترین حامیان دموکراسی بسته اید؟ پایان این بازی موش و گربه به نفع شما نخواهد بود و دودش به چشم شما نیز خواهد رفت.

داوود ناجی